Transakcje wewnątrzgrupowe oraz ich dokumentacja nadal stanowią przedmiot dyskusji i analiz w Ministerstwie Finansów, a dla podatników obszar, w którym często rodzą się wątpliwości.
Tym razem, w odpowiedzi na zapytanie poselskie, Ministerstwo udzieliło wyjaśnień w zakresie nieodpłatnego korzystania ze znaku towarowego jako świadczenia generującego przychód. Zapytanie dotyczyło polskiej spółki należącej do międzynarodowej grupy kapitałowej, w ramach której wszystkie spółki zobowiązane są do posługiwania się logo centrali. Jest to efekt wewnętrznych regulacji, nie zaś odrębnych umów. Spółka przy tym nie wypłaca dodatkowych pieniędzy za korzystanie z logo centrali oraz nie świadczy ekwiwalentnych usług. Wobec takich okoliczności, autor zapytania miał wątpliwości, czy spółka należąca do międzynarodowej grupy kapitałowej, użytkując bezpłatnie logo centrali osiąga przychód…
Ministerstwo Finansów, powołując się na wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego, przypomniało wprawdzie o konieczności możliwie szerokiej interpretacji pojęcia „nieodpłatne świadczenie” dla celów ustawy o CIT. Jednakże każdy konkretny przypadek wymaga wnikliwej analizy okoliczności, bowiem nie każde nieodpłatne korzystanie z rzeczy i praw udostępnionych przez drugi podmiot rodzi obowiązek opodatkowania tego rodzaju świadczenia. Jak wyjaśnia Ministerstwo,
jeżeli korzystanie przez podatnika z udostępnionych mu nieodpłatnie rzeczy lub praw jest warunkiem koniecznym do wykonania określonych świadczeń, na rzecz podmiotu użyczającego te rzeczy lub prawa, to w takiej sytuacji u podatnika tego nie wystąpi w tym zakresie przychód z tytułu otrzymanych nieodpłatnych świadczeń.
Przykładem powyższej sytuacji może być umowa toolingu, na mocy której zlecający zobowiązuje się do bezpłatnego udostępnienia określonych składników majątkowych, które mają posłużyć drugiej stronie do wykonania usługi, jako świadczenia wzajemnego dla zlecającego.
Kluczowe, w opinii Ministerstwa Finansów, jest stwierdzenie wystąpienia korzyści mającej istotny wymiar finansowy po stronie podmiotu otrzymującego nieodpłatne świadczenie (w tym przypadku: spółki korzystającej ze znaku towarowego). Nieodpłatne korzystanie ze znaku, w określonych okolicznościach, może być uzasadnione ze względu na charakter danej transakcji lub działalności i nie będzie ono rodziło przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia.
Dla przykładu Ministerstwo Finansów posługuje się scenariuszem, w którym dany producent pełni ograniczone funkcje i ponosi małe ryzyko, a całą sprzedaż swoich wyrobów realizuje do podmiotu powiązanego z grupy. W takim przypadku – nawet jeśli podmiot ten korzysta ze znaku towarowego grupy – niezasadne może być naliczanie opłat licencyjnych z tego tytułu.
Przedstawiona przez Ministerstwo Finansów odpowiedź pokazuje, że kwestia powstania przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń nie jest oczywista i w każdym przypadku wymaga odrębnej analizy. Jeżeli przedstawiona odpowiedź Ministerstwa może wymagać szczegółowych analiz i wpłynąć na Państwa rozliczenia podatkowe, prosimy o kontakt.
