Zaliczka zapłacona przed wynajmem nie podlega VAT
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 3 sierpnia 2018 r. (sygn. akt I FSK 1842/16) uznał, że czynsz za najem uiszczony przed jego rozpoczęciem jest opodatkowany VAT nie w momencie zapłaty, lecz w chwili wystawienia faktury za dany okres rozliczeniowy. NSA wskazał, że w przypadku usług najmu mamy do czynienia ze szczególnym momentem powstania obowiązku podatkowego tj. w dniu wystawienia faktury lub z chwilą upływu terminu płatności. Obowiązek podatkowy w VAT nie powstanie zatem w dacie uiszczenia zaliczki na poczet czynszu za najem, lecz w dniu terminu płatności czynszu za poszczególne okresy rozliczeniowe.
Fiskus nie zarobi na likwidacji majątku
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 lipca 2018 r. (sygn. akt II FSK 2049/16) podatnik nie jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu majątku otrzymanego ze zlikwidowanej zagranicznej spółki. NSA stwierdził, że wydanie majątku po likwidacji spółki nie jest następstwem wykonania zobowiązania niepieniężnego, lecz rozdysponowaniem jej mienia. Polskie przepisy przewidują wyłącznie obowiązek opodatkowania dochodu zagranicznego podmiotu a nie majątku otrzymanego z likwidacji.
PCC od umowy pożyczki 0,5% zamiast 2%
Dnia 25 września 2018 r. na stronach Rządowego Centrum Legislacji opublikowano projekt ustawy o zmianie ustawy o PIT, CIT oraz niektórych innych ustaw tzw. „pakiet upraszczający” (Druk nr 2854), który tego samego dnia został skierowany do Sejmu. Pakiet upraszczający przewiduje zmniejszenie stawki podatku od czynności cywilnoprawnych dla umów pożyczek oraz depozytu nieprawidłowego z 2% do 0,5%. Proponowana stawka 0,5% od umów pożyczek będzie zrównana ze stawką od pożyczek udzielanych spółkom osobowym przez wspólników. Pożyczki od udziałowców spółek kapitałowych pozostaną zwolnione z tej daniny. Projekt przewiduje także zastąpienie obecnego zwolnienia umów pożyczek z opodatkowania do określonego limitu (w ciągu 3 lat do 5 tys. zł od jednego podmiotu, a od wielu podmiotów do 25 tys. zł), na rzecz zwolnienia z tej daniny drobnych pożyczek, których wartość nie przekracza 1 000 zł.
Gminy mogą odliczać VAT od inwestycji
Jeżeli zarejestrowana jako podatnik VAT gmina dokonuje – w ramach zadań własnych wynikających z przepisów prawa – inwestycji w postaci infrastruktury wodno-kanalizacyjnej, to działa w charakterze podatnika VAT. Gmina ma zatem prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z taką inwestycją. Co więcej, jeżeli w początkowym okresie infrastruktura nie jest wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to gmina może dokonać odliczenia także w okresie późniejszym poprzez dokonanie stosownej korekty. Taka teza wynika z orzeczenia 7 sędziów NSA z dnia 1 października 2018 r., (sygn. I FSK 294/15).
Decyzja o warunkach zabudowy wydana dla danej nieruchomości jest wiążąca w stosunku do wydzielonych z niej działek
W wyroku z dnia 11 października 2018 r. (sygn. akt I FSK 1396/16) Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że podatnik dokonując zbycia pojedynczych działek wydzielonych z nieruchomości, dla której została wydana decyzja o warunkach zabudowy, nie może zastosować zwolnienia z VAT przewidzianego dla dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Sąd podkreślił, że decyzja o warunkach zabudowy wydana dla danej nieruchomości przed jej podziałem jest wiążąca także w odniesieniu do wydzielonych z tej nieruchomości działek. Późniejsze wydzielenie działek z danej nieruchomości nie rzutuje zatem na przeznaczenie terenu wskazane w decyzji o warunkach zabudowy. Wydzielone działki nadal pozostają gruntami przeznaczonymi pod zabudowę.
Czy hala namiotowa pełniąca funkcję magazynu jest budynkiem?
Hala namiotowa pełniąca funkcje magazynu, która posiada normatywne parametry budynku, jest budynkiem. Taką tezę zawiera wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 11 października 2018 r. I SA/Rz 737/18. Jeżeli dany obiekt posiada wszystkie normatywne cechy budynku, czyli jest trwale związany z gruntem, posiada zadaszenie, jest wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród oraz posiada fundamenty to należy uznać, że jest on budynkiem i podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości tak jak budynki.
Brak zwolnienia z CIT dla niemieckich funduszy inwestycyjnych…
Dochody wygenerowane na terytorium Polski przez niemiecką spółkę kapitałową z aktywów tworzących fundusz inwestycyjny, którym zarządza ta spółka, nie mogą skorzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych – tak stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 11 października 2018 r. (sygn. III SA/Wa 3939/17). Warunkiem zastosowania zwolnienia jest określony przedmiot działalności instytucji wspólnego inwestowania zdefiniowany jako zbiorowe lokowanie środków pieniężnych w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego lub inne prawa majątkowe. Spółki zarządzające niemieckimi funduszami inwestycyjnymi mają prawo nabywania na rachunek funduszu ogółu praw i obowiązków w spółkach osobowych, a to wykracza poza ww. dopuszczalny przedmiot działalności wskazany w przepisach. Zdaniem WSA, należy uznać, że zasady inwestowania niemieckich funduszy inwestycyjnych odbiegają od zasad inwestowania przewidzianych dla polskich funduszy inwestycyjnych.
… a może jednak jest szansa na zwolnienie z CIT za 2017 r.?
Jak wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 października 2018 r. (sygn. akt III SA/Wa 3941/17) wykluczenie zagranicznego funduszu inwestycyjnego ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych jest niezgodne z założeniem o racjonalności ustawodawcy i godzi w istotę przepisów dotyczących tego zwolnienia. Sąd stwierdził, że brak bezpośredniego wskazania funduszu inwestycyjnego wśród podmiotów podlegający opodatkowaniu podatkiem od osób prawnych nie jest powodem do odmowy skorzystania ze zwolnienia z tej daniny dla instytucji wspólnego inwestowania. Fakt, że fundusz ma potencjalną możliwość inwestowania w spółki osobowe, z której de facto nie korzysta (będąc wyłącznie inwestorem polskich spółek kapitałowych), nie może być podstawą odmowy prawa do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.