1 stycznia 2020 roku wchodzi w życie pakiet zmian w prawie unijnym w zakresie podatku VAT określony mianem „Quick fixes”. Są to poprawki do istniejących unijnych przepisów VAT, które mają na celu z jednej strony ujednolicić i ułatwić rozliczenia VAT w poszczególnych krajach UE, ale jednocześnie wprowadzają nowe zasady dokumentowania transakcji unijnych, które powodują zaostrzenie warunków do zastosowania zerowej stawki VAT przy towarowych transakcjach unijnych.
Zakres quick fixes
Pakiet zmian „Quick fixes” obejmuje cztery obszary zmian w prawie unijnym w zakresie podatku VAT:
- domniemanie dostawy unijnej i nowe, bardziej rygorystyczne wymogi dokumentacyjne do wykazania WDT
- wymogi w zakresie rejestracji VAT nabywcy przy transakcji unijnej oraz nowe, bardziej rygorystyczne wymogi w zakresie wykazania WDT w informacji podsumowującej (nowy warunek do zastosowania stawki 0% przy WDT)
- ułatwienia w obszarze transakcji łańcuchowych w ramach UE
- uproszczenia w zakresie funkcjonowania składów konsygnacyjnych (magazyny typu „call-off stock”).
Nowe dokumenty potwierdzające WDT
Znowelizowane od 1 stycznia 2020 roku rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 określa dokumenty, które są akceptowane jako dowód dostawy do innego kraju UE (wysyłki lub transportu):
Kategoria A – dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak:
- podpisany list przewozowy CMR
- konosament
- faktura za towarowy przewóz lotniczy
- faktura od przewoźnika towarów.
Kategoria B – inne dokumenty:
- polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów
- dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów
- dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia
- poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.
Domniemane dostawy WDT i wymagane dokumenty
Rozporządzenie unijne wprowadza domniemanie, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty. Organ podatkowy będzie mógł obalić powyższe domniemanie, jeśli wykaże, że towary nie zostały wywiezione do innego kraju UE.
Transport organizowany przez Sprzedawcę. Domniemywa się, że doszło do dostawy unijnej, jeżeli towary zostały:
- wysłane lub przetransportowane przez sprzedawcę lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz oraz
- sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej:
– dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów z kategorii A, które zostały wydane przez dwie różne strony niezależne od siebie, od sprzedawcy i od nabywcy albo
– sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w kategorii A, wraz z jakimikolwiek pojedynczymi, niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w kategorii B, potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, niezależne od siebie, od sprzedawcy i od nabywcy.
Transport organizowany przez Nabywcę. Domniemywa się, że doszło do dostawy unijnej, jeżeli sprzedawca jest w posiadaniu:
- pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów, oraz
- co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w kategorii A, które zostały wydane przez dwie różne strony, niezależne od siebie, od sprzedawcy i nabywcy lub
- jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w kategorii A, wraz z jakimikolwiek pojedynczymi, niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w kategorii B, potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, niezależne od siebie, od sprzedawcy i od nabywcy.
Zgodnie z przepisami rozporządzenia, pisemne oświadczenie nabywcy określa: datę wystawienia, nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy, ilość i rodzaj towarów, datę i miejsce przybycia towarów, w przypadku dostawy środków transportu – numer identyfikacyjny środków transportu oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy.
Nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa.
Rozporządzenie unijne jest stosowane w Polsce bezpośrednio i nie wymaga implementowania do krajowych aktów prawnych. W chwili obecnej trwają prace nad zmianą polskiej ustawy VAT. Należy podkreślić, że obecnie obowiązujące w Polsce wymogi dokumentacyjne do zastosowania zerowej stawki VAT dla WDT nie są tak rygorystyczne jak wymogi wynikające z rozporządzenia UE.
Rejestracja VAT nabywcy oraz wymóg wykazania WDT w informacji podsumowującej
W ramach pakietu „Quick fixes” od 1 stycznia 2020 roku w dyrektywie unijnej 2006/112/WE zostały wprowadzone dwa dodatkowe materialne warunki zastosowania stawki 0% przy WDT:
- nabywca musi być zidentyfikowany do celów podatku VAT w państwie członkowskim innym niż państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów oraz poda dostawcy ten numer identyfikacyjny VAT
- sprzedawca (podatnik) wykaże wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w informacji podsumowującej złożonej w terminie oraz złożona informacja podsumowująca będzie zawierała prawidłowe informacje dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśni uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.
Przepisy dyrektywy 2006/112/WE wymagają implementacji do krajowych aktów prawnych, żeby były bezwzględnie obowiązujące w Polsce. W chwili obecnej trwają prace nad zmianą polskiej ustawy VAT. Należy podkreślić, że obecnie obowiązujące w Polsce regulacje w tym zakresie nie są tak rygorystyczne, jak wymogi wynikające z zmiany dyrektywy unijnej.
Transakcje łańcuchowe w ramach UE
Poprawki do prawa unijnego w ramach „Quick fixes” wprowadzają od 1 stycznia 2020 roku do dyrektywy 2006/112/WE uproszczenie w zakresie rozliczania transakcji łańcuchowych. W przypadku towarów, będących przedmiotem transakcji łańcuchowej, które są wysyłane lub transportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane wyłącznie dostawie dokonanej do podmiotu pośredniczącego.
Jednakże, w przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazał swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie towaru dokonanej przez podmiot pośredniczący.
Przez podmiot pośredniczący, o którym mowa wyżej, rozumie się, innego niż pierwszy w kolejności, dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz.
Przepisy dyrektywy 2006/112/WE wymagają implementacji do krajowych aktów prawnych, żeby były bezwzględnie obowiązujące w Polsce. W chwili obecnej trwają prace nad zmianą polskiej ustawy VAT. Należy podkreślić, że obecnie obowiązujące w Polsce regulacje w zakresie transakcji łańcuchowych są bardziej skomplikowane aniżeli uproszczenie wynikające z zmiany dyrektywy unijnej.
Magazyny typu call-off stock
Zmiany wprowadzone w ramach pakietu „Quick fixes” upraszczają zasady rozliczeń transakcji realizowanych poprzez magazyny typu „call-off stock” w ramach UE. Unijne rozporządzenie wprowadza jednolite zasady i warunki działalności tego typu magazynów, umożliwiając uniknięcie obowiązku rejestracji VAT dostawcy towarów w innym krajach UE.
Przemieszczenia przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do innego państwa członkowskiego w ramach procedury magazynu typu „call-off stock” nie uznaje się za odpłatną dostawę towarów. Takie przesunięcie towarów z innego kraju UE do magazynu „call-off stock” w Polsce nie podlega opodatkowaniu VAT jako WNT. Obowiązek wykazania WNT będzie spoczywał na nabywcy w momencie wydania towarów z magazynu. W konsekwencji, dostawca korzystający z procedury magazynu „call-off stock” uniknie konieczności rejestracji na VAT, rozpoznania WNT w Polsce oraz rozliczenia VAT od sprzedaży krajowej.
Magazyn typu „call-off stock” będzie można zastosować pod warunkiem, że w chwili transportu towarów do innego państwa UE dostawca zna tożsamość nabywcy towarów.
Rozporządzenie unijne jest stosowane w Polsce bezpośrednio i nie wymaga implementowania do krajowych aktów prawnych. W chwili obecnej trwają prace nad zmianą polskiej ustawy VAT. W porównaniu z obecnie obowiązującymi w Polsce regulacjami dotyczącymi magazynów konsygnacyjnych, nowe przepisy skracają z 24 do 12 miesięcy okres przechowywania towarów w magazynie typu „call-off stock”. Jednocześnie nowe regulacje umożliwiają objęcie nową procedurą także towarów handlowych (obecnie polskie regulacje dotyczące towarów do działalności produkcyjnej i usługowej).
Pobierz PDF
