Tax Highlights

Spis tematów:

1. 1. Sprawozdania o terminach zapłaty w transakcjach handlowych nie dla spółek nieruchomościowych
   2. NSA doprecyzował wyrok TK dotyczący podatku od nieruchomości
   3. Brak możliwości amortyzacji budynków i lokali mieszkalnych od 1 stycznia 2022 roku
   4. Nowe stawki podatku od nieruchomości w 2022 r.
   5. Kolejny korzystny dla podatników wyrok NSA w zakresie możliwości uzyskania interpretacji indywidualnej dotyczącej obowiązków raportowania schematów podatkowych (MDR)

Sprawozdania o terminach zapłaty w transakcjach handlowych nie dla spółek nieruchomościowych

Jeszcze w pierwszej połowie grudnia 2021 roku nie było jasne, czy spółki nieruchomościowe będą musiały przygotowywać i składać sprawozdania o stosowanych w poprzednim roku kalendarzowym terminach zapłaty w transakcjach handlowych. W dniu 15 grudnia 2021 r. w dzienniku ustaw pod pozycją 2317 została opublikowana ustawa z dnia 2 grudnia 2021 r. o zmianie tzw. tarczy antykryzysowej (dalej „Ustawa”).
W art. 3 Ustawy dokonano modyfikacji art. 13a ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych, poprzez zawężenie katalogu podmiotów objętych obowiązkiem składania sprawozdań o terminach zapłaty w transakcjach handlowych. Obowiązki te będą ciążyć wyłącznie na podmiotach wskazanych w art. 27b ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT (wcześniej odwołanie to obejmowało również spółki nieruchomościowe, wskazanych w art. 27b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT). W efekcie tej zmiany spółki nieruchomościowe nie są zobligowane do składania przedmiotowych sprawozdań.
Do obowiązkowego raportowania są natomiast zobligowane:
• podatkowe grupy kapitałowe (PKG),
• podatnicy inni niż podatkowe grupy kapitałowe, u których wartość przychodu uzyskana w roku podatkowym przekroczyła równowartość 50 mln euro (tzw. „duzi podatnicy”).
Termin na złożenie sprawozdania za ubiegły rok kalendarzowy wyznaczono do dnia 31 stycznia 2022 r.

NSA doprecyzował wyrok TK dotyczący podatku od nieruchomości

W dniu 15 grudnia 2021 roku NSA wydał orzeczenie (sygn. III FSK 4061/21) doprecyzowujące wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 24 lutego 2021 roku (sygn. SK 39/19), zgodnie z którym . że przepisy ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, uznające wszystkie nieruchomości będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, za związane z prowadzeniem tej działalności i podlegające opodatkowaniu wyższą stawką, są niezgodne z Konstytucją

NSA uwzględniając powyższy wyrok TK stwierdził, że wyższą stawką opodatkować można nieruchomości będące własnością przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, które znajdują się w ich posiadaniu, jeśli dodatkowo spełniony jest jeden z następujących:
1. Nieruchomość wchodzi w skład prowadzonego przedsiębiorstwa, w szczególności, gdy jest ona ujęta w ewidencji środków trwałych (nie przy tym znaczenia fakt czy nieruchomość jest wykorzystywana do działalności gospodarczej), lub
2. Przedmiotem działalności przedsiębiorcy jest tylko prowadzenie działalności gospodarczej, bez względu na to, czy nieruchomość jest do niej wykorzystywana, lub
3. Nieruchomość jest związana funkcjonalnie z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podmiot, w którego posiadaniu się znajduje, choćby nie znajdowała się w ewidencji środków trwałych, i.e.
– nieruchomość jest faktycznie wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, lub
– istnieje potencjalna możliwość wykorzystania nieruchomości do prowadzenie działalności gospodarczej, tzn. przedsiębiorca podejmuje i realizuje zachowania w stosunku do nieruchomości mające na celu jej przygotowanie, zachowanie lub zabezpieczenie do przyszłej/ planowanej działalności gospodarczej albo do wznowienia przerwanej działalności gospodarczej, dotyczące ponoszenia wydatków rozliczanych w kosztach uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Brak możliwości amortyzacji budynków i lokali mieszkalnych od 1 stycznia 2022 r.

W ramach pakietu zmian podatkowych tzw. „Polskiego Ładu” od 1 stycznia 2022 r. wyłącza się możliwość dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości lokali stanowiących odrębną własność i budynków mieszkalnych.
Zgodnie z przepisami przejściowymi, podatnicy mogą, nie dłużej niż do 31 grudnia 2022 r., zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych będących budynkami mieszkalnymi nabytymi lub wybudowanymi przed 1 stycznia 2022 r.

Nowe stawki podatku od nieruchomości w 2022 r.

Obowiązujące stawki podatku od nieruchomości wyznaczane są przez poszczególne rady gminy i mają zastosowanie wyłącznie w obszarze ich jurysdykcji. Muszą one jednak być zgodne z rozporządzeniem Ministra Finansów wskazującym maksymalne wartości stawek podatkowych, które może ustalić gmina. Rozporządzenie jest aktualizowane co roku.
Najważniejsze maksymalne stawki od 1m2 wynoszą obecnie:
• 1,03 zł dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej (wzrost o 0,04 zł),
• 0,54 zł dla pozostałych gruntów (wzrost o 0,02 zł),
• 0,89 zł dla mieszkalnych budynków lub ich części (wzrost o 0,04 zł),
• 25,74 zł dla budynków lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej (wzrost o 0,9 zł),
• 8,68 zł dla pozostałych budynków lub ich części (wzrost o 0,31 zł).
Należy także pamiętać, że termin na złożenie deklaracji w podatku od nieruchomości upływa z dniem 31 stycznia.

Kolejny korzystny dla podatników wyrok NSA w zakresie możliwości uzyskania interpretacji indywidualnej dotyczącej obowiązków raportowania schematów podatkowych (MDR)

Regulacje dot. raportowania schematów podatkowych, który w Polsce zaczęły obowiązywać od 1 stycznia 2019 roku, od początku budziły kontrowersje na wielu płaszczyznach. Z tego powodu do Krajowej Informacji Podatkowej zaczęły spływać wnioski o wydanie indywidualnych interpretacji podatkowych w zakresie interpretacji przepisów o MDR.
KIP konsekwentnie odmawiała wydania interpretacji, argumentując, że są to przepisy prawa procesowego, nie zaś materialnego i w związku z tym nie mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej.
Wojewódzkie Sądy Administracyjne nie zajęły jednolitego stanowiska w tym zakresie, gdyż tylko część wyroków wydawanych na tym szczeblu podważała stanowisko KIS.
Jednakże pozytywna dla podatników linia orzecznicza zdaje się kształtować w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego. W ostatnim czasie zapadł bowiem kolejny wyrok potwierdzający możliwość wydania interpretacji indywidualnej w zakresie przepisów o MDR. Zgodnie z wyrokiem NSA z dnia 8 grudnia 2021 roku (sygn. III FSK 4548/21), organy skarbowe nie mogą odmawiać wydawania interpretacji dotyczących przepisów MDR.
Podobne stanowisko zostało wyrażone w wyroku NSA z 28 stycznia 2021 roku (sygn. I FSK 1703/20).

Legal Highlights

Spis tematów:

1. Uproszczona procedura wyłączenia z produkcji rolnej
2. Projekt zmian w sprawie wymogu uzyskania decyzji środowiskowej

Uproszczona procedura wyłączenia z produkcji rolnej

1 stycznia 2022 r. na mocy ustawy z 17 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o ochronie gruntów leśnych i rolnych („Nowelizacja”) ustawodawca uprościł i odformalizował procedurę wyłączenia nieruchomości z produkcji rolnej, której przeprowadzenie jest niezbędne do prowadzenia pozarolniczej działalności na terenach rolniczych. Do tej pory w każdym przypadku wyłączenie z produkcji rolnej wymagało przeznaczenia danego gruntu w planie zagospodarowania przestrzennego („MPZP”) na cele nierolnicze lub wydania decyzji o warunkach zabudowy, jeżeli dany teren nie był objęty MPZP. W przypadku gruntów klasy I-III na etapie uchwalenia MPZP dodatkowo potrzebna była jeszcze zgoda Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Następnie, do prowadzenia pozarolniczej działalności konieczne było uzyskanie decyzji starosty w przedmiocie wyłączenia gruntu z produkcji rolnej, która wiązała się z obowiązkiem pokrycia stosunkowo wysokich opłat.
W drodze Nowelizacji ustawodawca zdecydował się uprościć tę procedurę w stosunku do rolników. Od 1 stycznia 2022 r. wystarczy, że rolnik zawiadomi starostę o planowanym rozpoczęciu działalności pozarolniczej oraz jednocześnie złoży wniosek o wyłączenie danego terenu z produkcji rolnej co najmniej 30 dni przed rozpoczęciem takiej działalności niezależnie od tego, czy grunt jest przeznaczonym w MPZP na cele nierolnicze oraz bez obowiązku uiszczenia opłat. Tryb ten ma jednak zastosowanie wyłącznie w stosunku do części gruntu przeznaczonego pod zabudowę zagrodową, której powierzchnia nie przekracza 30% całkowitej powierzchni gruntu rolnego przeznaczonego pod zabudowę zagrodową w danym gospodarstwie oraz powierzchnia nieruchomości podlegającemu wyłączeniu w tym trybie nie przekroczy 500 m2 (0,05 ha).

Projekt zmian w sprawie wymogu uzyskania decyzji środowiskowej

12 stycznia 2022 r. Rządowe Centrum Legislacji opublikowało projekt rozporządzenia Rady Ministrów z wniosku Ministra Cyfryzacji nowelizującego dotychczasowe rozporządzenie w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko. Głównym założeniem projektu jest wyłączenie instalacji radiokomunikacyjnych, radionawigacyjnych i radiolokacyjnych emitujących pola elektromagnetyczne o częstotliwościach od 0,03 MHz do 300 tys. MHz z grupy inwestycji, które dla realizacji wymagają uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Zdaniem projektodawców postępowania administracyjne w sprawie wydania decyzji środowiskowej prowadzone do tej pory pokazują, że takie inwestycje nie mają znaczącego negatywnego wpływu na środowisko. Celem projektowanych zmian ma być przyspieszenie objęcia całego kraju zasięgiem sieci mobilnych. Według projektodawców jest to odpowiedź na zwiększoną w wyniku pandemii potrzebę usprawnienia pracy zdalnej, zdalnej edukacji, oraz polepszenie dostępu do e-administracji i e-medycyny. Docelowo w trakcie procesu inwestycyjnego zmierzającego nie tylko do budowy, ale także przebudowy lub rozbudowy tych instalacji nie będzie potrzeby uzyskania decyzji środowiskowych. Obecnie projekt skierowany został do opiniowania.