Tax Highlights
Spis tematów:
-
- Spółki nieruchomościowe, które nie amortyzują nieruchomości zgodnie z przepisami o rachunkowości nie mogą ich także amortyzować dla celów podatkowych
- Termin na złożenie zeznania CIT-8 przesunięty na 30 czerwca 2022 r.
- Zwolnienie z VAT określone w art. 43 sek. 1 pkt 10 ustawy o VAT obejmuje dostawę budynku stanowiącego zarówno środek trwały, jak i towar handlowy
- Jak rozliczyć w kosztach podatkowych wydatki na fit-outy pierwotne i wtórne
- Zatrudnienie w Polsce pracownika, który wykonuje na rzecz zagranicznej spółki jedynie czynności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym nie prowadzi do powstania na terytorium Polski zagranicznego zakładu podatkowego
- Nieściągalne wierzytelności można zaliczyć do kosztów podatkowych pod pewnymi warunkami
Spółki nieruchomościowe, które nie amortyzują nieruchomości zgodnie z przepisami o rachunkowości nie mogą ich także amortyzować dla celów podatkowych
Ministerstwo Finansów potwierdziło stanowisko, zgodnie z którym spółki nieruchomościowe, które w księgach rachunkowych wyceniają swoje nieruchomości inwestycyjne według ceny rynkowej bądź inaczej określonej wartości godziwej i w związku z tym nie amortyzują ich dla celów rachunkowych, nie mogą ich już amortyzować dla celów podatkowych. Od 1 stycznia 2022 r. w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy amortyzacyjne dotyczące nieruchomości (tj. środków trwałych zaliczonych do grupy 1 klasyfikacji) nie mogą być wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe.
Jednocześnie Ministerstwo Finansów podkreśliło, że na gruncie ustawy o CIT, koszty nabycia lub wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych mogą stanowić, co do zasady, koszt uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych, z uwzględnieniem odpowiednich przepisów tych ustaw.
Termin na złożenie zeznania CIT-8 przesunięty na 30 czerwca 2022 r.
Zgodnie z projektem rozporządzenia zamieszczonego na stronie Rządowego Centrum Legislacji, termin na złożenie zeznania rocznego CIT-8 ma zostać przesunięty na 30 czerwca 2022. Nowy termin ma mieć zastosowanie do wszystkich podatników CIT, których rok podatkowy zakończył się w okresie od 1 grudnia 2021 r. do 28 lutego 2022 r. Rozporządzenie ma też wydłużyć termin na zapłatę podatku za zeszły rok. Należy spodziewać się, że rozporządzenie wejdzie w życie.
Zwolnienie z VAT określone w art. 43 sek. 1 pkt 10 ustawy o VAT obejmuje dostawę budynku stanowiącego zarówno środek trwały, jak i towar handlowy
WSA w Gliwicach w wyroku o sygnaturze I SA/GL 1058/21 uznał, że dostawa nowo powstałych lokali mieszkalnych zlokalizowanych w przebudowanym budynku hotelowym nie powinna korzystać ze zwolnienia z VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Wyrok zmienił interpretację podatkową, w której organ podatkowy uznał, że „ulepszenie” jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi. Zdaniem sądu jednak, kwalifikacja budynku jako towaru handlowego nie powinna mieć znaczenia dla ustalenia, czy jego dostawa podlega opodatkowaniu, czy zwolnieniu od podatku.
Uznanie, że dostawa budynku przebudowanego w znaczącym stopniu powinna być zwolniona od podatku tylko z powodu zaklasyfikowania go jako towaru handlowego, powoduje niemożność odliczenia podatku naliczonego przy procesie inwestycyjnym polegającym de facto na wybudowaniu całkowicie nowego obiektu, a więc naruszenie zasady neutralności podatku VAT.
Jak rozliczyć w kosztach podatkowych wydatki na fit-outy pierwotne i wtórne
Zgodnie z interpretacją indywidualna Dyrektora KIS z 4 lutego 2022 r. sygn. 0111-KDIB1-1.4010.626.2021.1.SH wydatki poniesione na fit-outy pierwotne i wtórne, które nie są rozliczane w kosztach poprzez odpisy amortyzacyjne, przeprowadzone pod konkretnego najemcę i odsprzedane mu, będą stanowić koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami i należy je zaliczyć w koszty uzyskania przychodów w dacie uzyskania odpowiadających im przychodów.
Natomiast w odniesieniu do wydatków na fit-outy pierwotne i wtórne, które są czynione pod potrzeby konkretnego najemcy, które nie są objęte odrębną odsprzedażą nakładów tylko wkalkulowane w czynsz, możliwe jest ich zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów, innych niż koszty bezpośrednio związane z przychodami z tytułu zawieranych umów najmu, a więc w dacie poniesienia. Za dzień poniesienia kosztu podatkowego uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury, a nie w dacie przekazania lokalu najemcy.
Zatrudnienie w Polsce pracownika, który wykonuje na rzecz zagranicznej spółki jedynie czynności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym nie prowadzi do powstania na terytorium Polski zagranicznego zakładu podatkowego
Węgierska spółka zatrudniła w Polsce pracownika świadczącego usług na rzecz tej spółki. WSA w Gliwicach w wyroku o sygn. I SA/GL 1609/21 uznał, że nie doszło do powstania w Polsce zakładu jeżeli pracownik spółki w Polsce nie dokonuje żadnych czynności, których efektem jest przeniesienie własności towarów należących do spółki, nie ma żadnego wpływu na treść umów zawieranych pomiędzy spółką a nabywcami towarów, nie kształtuje ani nie negocjuje żadnych elementów tych umów. Biuro spółki w Polsce powinno być uznane za mające wyłącznie charakter przygotowawczy i pomocniczy.
Nieściągalne wierzytelności można zaliczyć do kosztów podatkowych pod pewnymi warunkami
Podatnik może uznać za koszt podatkowy nieściągalne wierzytelności, uprzednio zaliczone do przychodów należnych, jeśli właściwie udokumentuje ich nieściągalność oraz potwierdzi, że nie uległy przedawnieniu. Tak wynika z interpretacji Dyrektora KIS sygn. 0111-KDIB1-2.4010.334.2021.AW. Organ podatkowy uznał także, że zaliczenie wierzytelności do kosztów uzyskania przychodu może nastąpić na bieżąco, tj. w dacie odpisania tych wierzytelności w księgach rachunkowych jako nieściągalne.
W stanie faktycznym tej sprawy kontrahent podatnika został zlikwidowany. Wierzytelności przed likwidacją kontrahenta nie były przedawnione oraz nie będą przedawnione na dzień ich spisania i ewentualnego ujęcia w kosztach uzyskania przychodów.
Legal Highlights
Spis tematów:
- Planowana reforma przepisów dotyczących planowania przestrzennego
- Prace nad nowelizacją ustawy o księgach wieczystych i hipotece
Planowana reforma przepisów dotyczących planowania przestrzennego
Na początku roku na oficjalnych stronach Ministerstwa Rozwoju i Technologii została opublikowana propozycja dużej nowelizacji ustawy o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych innych ustaw („Projekt”). Projekt zakłada szereg rewolucyjnych zmian w zakresie planowania przestrzennego. Do najistotniejszych zmian należy zaliczyć zastąpienie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania planem ogólnym, stanowiącym akt prawa miejscowego, który ma obligatoryjnie obejmować cały obszar gminy i określać w sposób ogólny oraz zwięzły przeznaczenie poszczególnych terenów. Na jego podstawie organy planistyczne będą uchwalać zintegrowane plany inwestycyjne oraz wydawać decyzje o warunkach zabudowy. Zintegrowany plan inwestycyjny będzie uchwalany na wniosek inwestora po uprzednim zawarciu umowy urbanistycznej i będzie określać warunki realizacji danej inwestycji określonej przez inwestora. Ponadto Projekt znacznie ogranicza możliwość wydawania decyzji o warunkach zabudowy („DWZ”), ponieważ decyzje te będą mogły być jedynie wydawane w obszarach tzw. uzupełnienia zabudowy, które zostaną wyznaczone w ramach planów ogólnych. Według Projektu DWZ nie będzie mogła być wydawana dla określonych instalacji OZE oraz będzie miała czasowych charakter (będzie ważna jedynie 3 lata). Na razie projekt jest na wstępnym etapie konsultacji społecznych oraz prac legislacyjnych, a zatem może być przedmiotem licznych zmian. Jednak należy bacznie obserwować ten proces z uwagi na to, że docelowo Projekt ma wejść w życie od 1 stycznia 2023 r.
Prace nad nowelizacją ustawy o księgach wieczystych i hipotece
Ministerstwo Sprawiedliwości pracuje nad projektem zmian w Ustawie o księgach wieczystych i hipotece. W planach jest przyznanie notariuszom kompetencji do dokonywania w księgach wieczystych wpisów wyodrębnienia nowej nieruchomości lokalowej oraz wpisów hipotek. Celem zmian jest przyspieszenie dokonywania tych wpisów oraz odciążenie sądów. Zmiany zakładają, że interesanci będą mieli wybór, z której ścieżki skorzystać – dotychczasowej czy wprowadzanej planowaną nowelizacją. Wpis dokonany przez notariusza ma mieć skutek tożsamy do wpisu dokonanego przez referendarza sądowego.
Kolejnym założeniem projektowanych zmian jest ochrona kredytobiorców przez obciążaniem ich dodatkowymi, bezzwrotnymi kosztami przez banki w okresie oczekiwania na dokonanie wpisu. Opłaty obciążające kredytobiorców stanowią swego rodzaju “ubezpieczenie” ryzyka kredytowego, które praktycznie nie występuje, ponieważ w zdecydowanej większości przypadków wpis hipoteki dokonywany jest zgodnie z wnioskiem. Wobec tego projekt miałby zakładać, że uiszczana opłata przyjmie charakter kaucji, która miałaby być zwracana lub zaliczana na poczet spłaty kredytu.