Opodatkowanie podatkiem od nieruchomości budynków mieszkalnych przeznaczonych do najmu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej
NSA w uchwale 7 sędziów z 21 października 2024 r. III FPS 2/24 stwierdził, że budynki mieszkalne, przeznaczone do najmu w ramach działalności gospodarczej, nie są objęte wyższą stawką podatku od nieruchomości, która jest przewidziana dla działalności gospodarczej, pod warunkiem że służą one zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych najemców. Kluczowe jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych, bez względu na to, kto je realizuje.
Płatnik ubiegający się o zwrot podatku na podstawie art. 28b ustawy o CIT ma obowiązek przedstawić oświadczenie podatnika o byciu rzeczywistym właścicielem dywidendy
NSA w wyroku z dnia 9 października 2024 r. (II FSK 78/22) stwierdził, że przepis art. 22 ust. 4 ustawy o CIT nie zawiera wymogu, żeby dywidenda dla uzyskania zwolnienia z podatku była wypłacana rzeczywistemu beneficjentowi, a w szczególności, żeby podmiot wypłacający taką dywidendę miał obowiązek weryfikować tę okoliczność. Jednakże, zgodnie z wyrokiem NSA, powyższy pogląd prawny nie ma wpływu na wykładnię art. 28b ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, który jest przepisem autonomicznym. Jeżeli płatnik ubiega się o zwrot podatku w tej specyficznej sytuacji, która jest przewidziana w tym przepisie, to ma obowiązek przedłożyć te dokumenty, które w tym przepisie są wymienione. Ustawodawca nie przewidział w tym zakresie pominięcia oświadczenia podatnika co do bycia rzeczywistym beneficjentem dywidendy. A zatem, płatnik ubiegający się o zwrot podatku na podstawie art. 28b ustawy o CIT ma obowiązek przedstawić również oświadczenie podatnika o byciu rzeczywistym właścicielem dywidendy.
Koszty EURIBOR pochodzące z kredytu bankowego powinny być wliczane do limitu kosztów finansowania dłużnego
WSA w Warszawie w wyroku z 23 października 2024 r. III SA/Wa 1757/24 stwierdził, że odsetki, w tym koszty wynikające ze stawki EURIBOR, spełniają wprost warunki uznania ich za koszty finansowania dłużnego i powinny podlegać limitowaniu zgodnie z artykułem 15c ust. 1 ustawy o CIT.
Ustawodawca nie zakazał amortyzacji inwestycji w obcych środkach trwałych, jeżeli środki te stanowią budynki lub budowle
WSA w Warszawie w wyroku z 17 października 2024 r. III SA/Wa 1620/24 uznał, że artykuł 16a ust. 2 ustawy o CIT rozróżnia jako środek trwały inwestycje w obcych środkach trwałych oraz budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie. Użycie takiej systematyki wskazuje, że ustawodawca zarówno w art. 16c pkt 2a ustawy o CIT, jak również w artykule 71 ust. 2 ustawy z 29 października 2021 r. (tzw. ustawy wprowadzającej Polski Ład), nie zawarł zakazu amortyzacji inwestycji w obcych środkach trwałych, jeżeli środki te stanowią budynki lub budowle.
Istotna jest wartość bilansowa wszystkich nieruchomości, posiadanych bezpośrednio i pośrednio w spółkach zależnych, które mogą być uznane za spółki nieruchomościowe
WSA w Warszawie w wyroku z 16 października 2024 r. III SA/Wa 1771/24 potwierdził że, błędne i nie znajdujące oparcia w treści art. 4a pkt 35 ustawy o CIT jest stanowisko mówiące, że należy przez ww. przepis rozumieć wartość udziałów bądź akcji, które posiada spółka w spółkach zależnych, które mogą być uznane za spółki nieruchomościowe. Przepis ten odnosi wartość bilansową aktywów bezpośrednio do wartości nieruchomości, a nie udziałów posiadanych w spółce nieruchomościowej.
