Współpraca z zagranicznymi kontrahentami wiąże się z dodatkowymi obowiązkami raportowymi. Wielkimi krokami zbliża się termin złożenia corocznej informacji o cenach transferowych oraz złożenia informacji o umowach z nierezydentami za 2023 rok przez podatników, których rok podatkowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Wyjątkowo, w tym roku, termin przekazania informacji do Urzędu Skarbowego upływa 2 grudnia. Dowiedz się, kogo dotyczy obowiązek raportowania, jakie umowy podlegają zgłoszeniu oraz jakie są wyjątki.
ORD-U to informacja podatkowa o zawarciu umowy z nierezydentem – formularz ten służy do zgłaszania umów zawartych z kontrahentami zagranicznymi w celu monitorowania transakcji przez organy podatkowe.
Kogo dotyczy obowiązek ORD-U?
Podmiotami zobowiązanymi do złożenia ODR-U są osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej (np. spółki jawne, komandytowe) w sytuacji, kiedy zawierają umowy z podmiotami zagranicznymi niemającymi siedziby w Polsce, w rozumieniu Ustawy o Prawie dewizowym z dnia 27 lipca 2002 roku.
Złożenie ODR-U staje się obligatoryjne w sytuacjach, kiedy:
- jedna ze stron umowy, bezpośrednio lub pośrednio, bierze udział w zarządzaniu lub kontroli drugiej strony umowy albo posiada udział w jej kapitale uprawniający do co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub
- inny podmiot, niebędący stroną umowy, równocześnie bierze udział, bezpośrednio lub pośrednio, w zarządzaniu lub kontroli podmiotów będących stronami umowy albo posiada udziały w kapitałach tych podmiotów uprawniające, w każdym z nich, do co najmniej 5% wszystkich praw głosu.
W takim przypadku w informacji ORD-U uwzględnia się umowy, które zostały zawarte w danym roku podatkowym z tym samym nierezydentem, jeśli suma należności lub suma zobowiązań wynikająca z tych umów w roku podatkowym przekroczyła równowartość 300 000 euro;
Ponadto, obowiązek ORD-U dotyczy również umów, w których kontrahent zagraniczny (nierezydent) będący stroną umowy, posiada na terytorium Polski formalnie działającą jednostkę (przedsiębiorstwo, oddział, przedstawicielstwo) a jednorazowa wartość należności lub zobowiązań przekracza równowartość 5 000 euro.
Jakich umów nie dotyczy ORD-U?
Obowiązek informowania urzędów skarbowych o umowach z nierezydentami ma zastosowanie tylko po przekroczeniu określonych limitów. Jednakże nie obejmuje wszystkich czynności prawnych. Obowiązek ORD-U nie obejmuje umów:
- zawartych w trybie przepisów o zamówieniach publicznych;
- kredytu albo pożyczki zawartych przez banki, SKOK-i i agencje rządowe;
- objętych, zgodnie z odrębnymi przepisami, tajemnicą państwową lub bankową;
- związanych z zaspokajaniem zbiorowych potrzeb wspólnot samorządowych, w szczególności z usługami komunalnymi.
Kto jest zwolniony z obowiązku ORD-U?
Zwolnienie z obowiązku dotyczy podmiotów, które składają za dany rok informację o cenach transferowych, czyli TPR.
Wyjątek od zwolnienia stanowią podatnicy, którzy realizowali transakcje z podmiotami z krajów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową, czyli tzw. rajów podatkowych. Oznacza to, że Ci podatnicy objęci są obowiązkiem złożenia ODR-U niezależnie od składania TPR.
Konsekwencje dla podatników, którzy nie złożą ORD-U
Za niedopełnienie obowiązku złożenia wymaganego formularza ORD-u do Urzędu Skarbowego w terminie grozi kara finansowa wynosząca do 120 stawek dziennych.
