Ustawa nowelizującą przepisy o podatkach i opłatach lokalnych została promulgowana. Nowe przepisy wejdą w życie 1 stycznia 2025 roku.
Zakres zmian
Wynikające ze znowelizowanych przepisów zmiany dotyczą w szczególności:
- nowych definicji budynku i budowli jako przedmiotów opodatkowania;
- stawki podatku właściwej dla garaży usytuowanych w budynkach mieszkalnych;
- braku zwolnienia od opodatkowania infrastruktury kolejowej.
Definicja budynku
Od 2025 roku budynkiem będzie obiekt: spełniający łącznie następujące warunki:
- trwale związany z gruntem (przez co należy rozumieć fizyczne połączenie z podłożem, zapewniające stabilność oraz ochronę przed czynnikami zewnętrznymi);
- trwale wydzielony z przestrzeni przegrodami budowlanymi;
- posiadający fundamenty i dach;
- wzniesiony w wyniku robót budowlanych (niezdefiniowanych w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych).
Jednocześnie z zakresu przedmiotowego budynku dla celów podatku od nieruchomości wyłączono obiekty, w których są lub mogą być gromadzone materiały sypkie, materiały występujące w kawałkach, albo materiały w postaci ciekłej lub gazowej, którego podstawowym parametrem technicznym wyznaczającym jego przeznaczenie jest pojemność (np. zbiorniki).
W ramach budynku opodatkowane będą również instalacje zapewniające możliwość jego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem.
Co istotne, znowelizowane przepisy zakładają prymat definicji budynku, co oznacza, że obiekt spełniający warunki uznania za budynek nie powinien być rozpatrywany w kategorii budowli. Przy czym istnienie budynku nie konsumuje automatycznie istnienia budowli – innymi słowy, zlokalizowane w budynku budowle (w rozumieniu nowych przepisów o podatku od nieruchomości) będą podlegały opodatkowaniu niezależnie od budynku.
Definicja budowli
Od 2025 roku definicja budowli dla celów podatku od nieruchomości będzie abstrahowała od przepisów innych niż zawarte w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych. Obejmie ona obiekty, takie jak:
- obiekt niebędący budynkiem, wymieniony w (nowododanym) załączniku nr 4 do ustawy (przy czym załącznik ten obejmuje 28 niejednorodnych pozycji), wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość jego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem;
- elektrownia wiatrowa, elektrownię jądrowa i elektrownia fotowoltaiczna, biogazownia, magazyn energii, kocioł, piec przemysłowy, kolej linową, wyciąg narciarski oraz skocznię, w części niebędącej budynkiem – w zakresie ich części budowlanych;
- urządzenie budowlane – przyłącze oraz urządzenie instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, oraz inne urządzenie techniczne, bezpośrednio związane z budynkiem lub obiektem, o którym mowa w lit. a, niezbędne do ich użytkowania zgodnie z ich przeznaczeniem;
- urządzenie techniczne inne niż wymienione w lit. a–c – w zakresie jego części budowlanych;
- fundamenty pod maszyny oraz pod urządzenia techniczne, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;
– wzniesione w wyniku robót budowlanych (niezdefiniowanych w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych), także w przypadku, gdy stanowią część obiektu niewymienionego w ustawie.
Obiekty wymienione w załączniku nr 4 obejmują szereg bardzo zróżnicowanych obiektów, w tym niejednorodnych – przykładowo, takie jak wiata, czy most, a z drugiej strony – amfiteatr, czy obiekt ziemny.
Co oznaczają zmiany dla podatników?
Nowelizacja ustawy o podatku od nieruchomości to krok w kierunku bardziej precyzyjnego prawa, które eliminuje część niejasności interpretacyjnych związanych z definicjami budynków i budowli jako przedmiotów opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Taki cel postawiono nowym przepisom. Wydaje się jednak, że nie uniknięto nieścisłości (w tym podnoszonych w toku procesu legislacyjnego), np. nie doprecyzowano pojęć takich jak „urządzenie budowlane”, „instalacja przemysłowa” czy „inne urządzenie techniczne”. Nie uniknięto referencji do innych przepisów niż zawarte w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych, np. nie wprowadzono definicji robót budowlanych (w których wyniku wszak maja być wzniesione obiekty podlegające opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości). Nie sprecyzowano również wzajemnych relacji pomiędzy poszczególnymi kategoriami budowli.
Powyższe, a także nowość regulacji, z pewnością nie wyeliminują wątpliwości podatników.
W szczególności w przypadkach, gdy obiekt budowlany nie wpisuje się jednoznacznie w zawarte w przepisach definicje, trudne do wyeliminowania mogą okazać się spory z administracją skarbową. Wypracowanie jednolitego podejścia będzie czasochłonne, przy czym dopiero okaże się, czy w ogóle możliwe. Dlatego tak istotna będzie współpraca z ekspertami, którzy pomogą dokonać właściwej oceny sytuacji i uniknąć potencjalnych konsekwencji błędnej kwalifikacji obiektów dla celów podatku od nieruchomości. Niewątpliwie działania należy podjąć jak najwcześniej.
