Odbiorca dywidendy nie musi być jej rzeczywistym właścicielem
Rzeczpospolita, 2024-11-25, Kacper Skoczylas
W wyroku z 12 września 2024 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 1527/24 stwierdził, że odbiorca dywidendy nie musi być jej rzeczywistym właścicielem, by spełnić warunki do zwolnienia z podatku u źródła. W przypadku, gdy podmiot hiszpański otrzymujący dywidendę oraz hiszpańska spółka holdingowa, której dywidenda zostaje przekazana, są opodatkowane w UE, zwolnienie jest możliwe. Spór dotyczył interpretacji przepisów ustawy o CIT. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że konieczne jest, by odbiorca dywidendy był jej rzeczywistym właścicielem. Jednak sąd uznał, że dla zwolnienia wystarczy, by podmioty były opodatkowane w UE, a dywidenda nie była transferowana do krajów trzecich w celu unikania opodatkowania.
Podatek wyrównawczy a podatek odroczony
Rzeczpospolita, 2024-11-25, Adrian Celiński
W kontekście wprowadzenia przepisów dotyczących podatku wyrównawczego, istotnym zagadnieniem jest odpowiednie uwzględnienie aktywów z tytułu podatku odroczonego w obliczaniu efektywnej stawki podatkowej (ETR). Korekta z tytułu podatku odroczonego polega na dodaniu lub odjęciu kwoty podatku odroczonego do kwalifikowanych podatków płatnych przez jednostki w danej jurysdykcji, w zależności od tego, czy występuje aktywo czy pasywo z tytułu tego podatku. Dla celów tej korekty podatek odroczony powinien być obliczony przy minimalnej stawce 15%, nawet jeśli w księgach stosowana jest wyższa stawka. Ważne jest, że korekta nie obejmuje m.in. podatku odroczonego z tytułu niedozwolonych lub niewykorzystanych rozliczeń międzyokresowych oraz ulg podatkowych innych niż kwalifikowane zwrotne ulgi. Przepisy dotyczące korekty podatku odroczonego nie stosują się do jednostek w jurysdykcjach, które wybrały metodę kwalifikowanej straty, co może dotyczyć krajów bez podatku dochodowego lub z niską stawką. Dla pierwszego roku podatkowego obowiązywania opodatkowania wyrównawczego (zwykle 2025 r.) przewidziano uproszczenia.
Benchmark trzeba aktualizować
Rzeczpospolita, 2024-11-25, Jakub Patalas Joanna Mrozek
Analiza cen transferowych nie może być stosowana w sposób nieograniczony czasowo. Powinna być aktualizowana co najmniej co trzy lata, chyba że zmiana w otoczeniu ekonomicznym (np. zmiana stóp procentowych, sytuacja geopolityczna) wpływa na warunki transakcji. W takim przypadku aktualizacja powinna nastąpić w roku, w którym zaszła ta zmiana. Zmiany ekonomiczne, takie jak zmiana w poziomie ryzyka finansowego czy zmiana w warunkach kredytowych, mogą wymagać renegocjacji warunków transakcji. Jeśli analiza cen transferowych nie uwzględnia tych zmian, może zostać zakwestionowana przez organy podatkowe, co grozi doszacowaniem podatku. Niedopilnowanie aktualności analiz może prowadzić do ryzyka recharakteryzacji transakcji przez organy podatkowe, które mogą uznać, że dana transakcja nie jest np. pożyczką, lecz innym rodzajem transakcji (np. podwyższeniem kapitału zakładowego).
Impreza w kosztach. Ale bez gości spoza firmy
Rzeczpospolita, 2024-11-29, Przemysław Wojtasik
Fiskus dopuszcza zaliczenie wydatków związanych z organizowaniem spotkań dla pracowników oraz członków zarządu, ponieważ takie spotkania mają na celu poprawę atmosfery w firmie, zwiększenie zaangażowania i efektywności pracy, co wpływa na przychody firmy. Przykłady takich wydatków to usługi cateringowe, wynajem sal, czy transport. Jednakże, wydatki związane z gośćmi spoza firmy, takimi jak kontrahenci czy przedstawiciele władz, nie mogą być zaliczone do kosztów. Fiskus traktuje je jako wydatki na reprezentację, które są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Dodatkowo, brak ewidencji uczestników spotkań może prowadzić do zakwestionowania wydatków, jeśli nie da się zweryfikować, ile osób faktycznie wzięło udział w imprezie. Tak wynika z interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 sierpnia 2024 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.338. 2024.1.AS.
NIP zagranicznego oddziału budzi kolejne wątpliwości
Gazeta Prawna, 2024-11-27, Mariusz Szulc
W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 listopada 2024 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4018.19.2024.2.SR stwierdzono, iż w JPK_KR trzeba będzie podać numer identyfikacji podatkowej nadany zagranicznej centrali, a nie jej polskiemu oddziałowi. Fiskus stoi na stanowisku, że jeżeli oddział zatrudnia pracowników i jest z tego tytułu płatnikiem zaliczek na PIT oraz składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, to powinien mieć on odrębny NIP. Innego zdania są stałe placówki zagranicznych firm. Uważają, że powinny używać numeru nadanego ich centrali. Zdaniem sądów centrala i jej oddział to ten sam podmiot i ten sam podatnik. W sprawie, której dotyczy najnowsza interpretacja, oddział niemieckiej spółki miał już własny polski NIP. Oddział wyjaśnił, że jego centrala osiągnęła w 2023 r. przychody przekraczające 50 mln euro i, jak szacuje, w 2024 r. będzie podobnie. To by oznaczało, że za 2025 r. powinna przekazać księgi rachunkowe w formie ustrukturyzowanej (jednolitego pliku kontrolnego). Oddział uznał w związku z tym, że w przesłanym JPK_KR powinien podać własny NIP, który dotąd podawał w księgach rachunkowych. Nie zgodził się z tym Dyrektor KIS. Przypomniał, że podatnikiem CIT jest zagraniczna centrala, a jej polski oddział powinien być traktowany razem z nią jak jeden podmiot.
Sprzedaż przedmiotów kolekcjonerskich przez fundację rodzinną jest bez VAT
Gazeta Prawna, 2004-11-27, Paweł Jastrzębowski
Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 13 listopada 2024 r., sygn. akt I SA/Gd 580/24 fundacja rodzinna nie będzie działać jako podatnik VAT, gdy w ramach zarządzania własnym mieniem będzie zbywać przedmioty kolekcjonerskie, a sprzedaż ta będzie incydentalna. W sprawie chodziło o fundację rodzinną będącą właścicielem nieruchomości użytkowych. Z ich najmu fundacja uzyskuje przychody opodatkowane 23-proc. VAT. Problem dotyczył planowanego przekazania na jej rzecz przez fundatora kolekcji samochodów i zegarków. Fundator zamierza przekazać je fundacji w darowiźnie lub w ramach powiększenia jej funduszu założycielskiego. We wniosku o interpretację podkreślono, że mienie to nie zostanie wniesione do fundacji w celu zbycia, natomiast wyjaśniono, że w sytuacjach wyjątkowych będą mogli nieodpłatnie korzystać z niego beneficjenci fundacji. W przyszłości sporadycznie fundacja mogłaby sprzedawać poszczególne eksponaty z kolekcji i na tym tle powstał zasadniczy spór z fiskusem. Fundacja była przekonana, że taka sprzedaż nie będzie opodatkowana VAT. Nie zgodził się z nią Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Takiej wykładni nie zaakceptował Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku.
Polskie holdingi podatkowe powoli się rozkręcają
Gazeta Prawna, 2024-11-27, Mariusz Szulc
W artykule omawiane są zmiany związane z polskimi spółkami holdingowymi, które zaczęły korzystać z nowych preferencji podatkowych wprowadzonych w 2022 roku. Dzięki tym preferencjom, holdingi mogą uniknąć podatku dochodowego od dochodów ze sprzedaży udziałów lub akcji oraz od dywidend otrzymanych od spółek zależnych. Eksperci zwracają uwagę na trudności w interpretacji przepisów i stosowaniu ulg. W szczególności, w przeszłości fiskus błędnie interpretował przepisy o okresie posiadania udziałów przez holdingi, co mogło wpłynąć na mniejsze zainteresowanie tą preferencją w 2022 roku. Ponadto, pojawiają się wątpliwości co do możliwości korzystania z ulg przez spółki giełdowe oraz te, które zostały przekształcone z innych form prawnych, jak spółki komandytowe. Eksperci sugerują, że przepisy powinny zostać uproszczone. Wskazują także, że warunki dotyczące prowadzenia rzeczywistej działalności gospodarczej przez holdingi są niejasne, zwłaszcza że sam rodzaj działalności holdingowej mógłby być uznany za działalność gospodarczą. Zatem choć przepisy o polskich spółkach holdingowych przyciągnęły zainteresowanie, to nadal istnieje potrzeba dalszych zmian, które uproszczą korzystanie z tych preferencji i zwiększą ich atrakcyjność.
