Wynagrodzenie za zrzeczenie się roszczeń nie jest kosztem
Gazeta Prawna, 2024-01-20, Joanna Marciniak
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 14 stycznia 2025 r., sygn. akt II FSK 464/22, orzekł, że wypłata wynagrodzenia za zrzeczenie się roszczeń na podstawie ugody nie może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów. Wydatek taki, będący rezultatem niewykonania zobowiązania, nie zabezpiecza ani nie chroni źródła przychodów. Sprawa dotyczyła spółki deweloperskiej, która wypłaciła nabywcy budynku wynagrodzenie w ramach ugody, mając na celu ograniczenie ryzyka strat i uniknięcie procesów sądowych. Organ podatkowy oraz sądy uznały jednak, że takie działania nie spełniają wymogu „zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów” i nie mogą być traktowane jako koszt podatkowy. Wypłata wynagrodzenia służyła jedynie zaspokojeniu roszczeń wynikających z popełnionych błędów. Sędzia podkreślił, że działania tego rodzaju nie mają charakteru prewencyjnego, lecz są wynikiem niewłaściwego uregulowania zobowiązań przez podatnika.
Kwota otrzymana dzięki RSU to kapitały pieniężne
Gazeta Prawna, 2025-01-20, Paweł Jastrzębowski
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z 14 stycznia 2025 r. o sygn. akt I SA/Gd 841/24 uznał, że wypłata w ramach programu motywacyjnego po zamianie Restricted Stock Units (RSU) na gotówkę stanowi przychód z kapitałów pieniężnych, opodatkowany stawką 19%. RSU zostały uznane za pochodny instrument finansowy, mimo że nie podlegały obrotowi. Spór dotyczył klasyfikacji podatkowej świadczenia – fiskus twierdził, że jest to przychód z innych źródeł opodatkowany skalą. Sąd nie zgodził się z tym stanowiskiem, wskazując, że wartość RSU była uzależniona od kursu akcji spółki matki. Decyzję tę wspiera wcześniejsze orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego (np. wyrok o sygn. akt II FSK 452/21), potwierdzające, że przychód powstaje dopiero po realizacji praw wynikających z RSU. Wyrok jest nieprawomocny.
Nieodpłatna transakcja kontrolowana to nie warunki rynkowe
Gazeta Prawna, 2025-01-22, Joanna Marciniak
W wyroku z 16 stycznia 2025 r., sygn. akt II FSK 500/22, Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że nieodpłatne poręczenie spłaty kredytu udzielone przez podmiot powiązany nie spełnia warunków rynkowych, jakie ustaliłyby między sobą podmioty niezależne. W sprawie chodziło o polską spółkę celową, która zaciągnęła kredyty i uzyskała nieodpłatne poręczenie od spółek z grupy. Spółka ustaliła cenę transferową na poziomie 0 zł, co zakwestionował Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, argumentując, że brak wynagrodzenia za poręczenie jest niezgodny z zasadami rynkowymi. NSA podkreślił, że nieodpłatne świadczenie oznacza korzyść finansową dla spółki i nie odpowiada warunkom rynkowym, które byłyby ustalone pomiędzy niezależnymi podmiotami.
Zaliczka na dywidendę nie pomoże zaoszczędzić
Gazeta Prawna, 2024-01-22, Agnieszka Pokojska
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 10 stycznia 2025 r. o sygn. 0111-KDIB1-1.4010.658.2024.2.KM wyjaśnił, że spółka stosująca estoński CIT, która w 2024 r. wypłaciła zaliczki na poczet dywidendy, lecz uchwała o podziale zysku zostanie podjęta w 2025 r., podlega opodatkowaniu według 20-proc. stawki CIT. Decydujące jest to, że uchwała o podziale zysku zapadnie w roku, w którym spółka nie ma już statusu małego podatnika CIT (2025), a nie rok wypłaty zaliczek.
Minister finansów: małe błędy w księgach rachunkowych nie wykluczają estońskiego CIT
Rzeczpospolita, 2025-01-22, Przemysław Wojtasik
Minister Fnansów wyjaśnił, że niewielkie błędy w księgach rachunkowych, które można naprawić, nie skutkują utratą prawa do estońskiego CIT. Spółka traci prawo do tej preferencji podatkowej, jeśli jej księgi rachunkowe są na tyle wadliwe, że nie pozwalają na wiarygodne ustalenie wyniku finansowego netto, np. w przypadku braku ewidencji magazynowej, dokumentów źródłowych czy niemożności odtworzenia transakcji. Korekty niewielkich pomyłek, takich jak błędna amortyzacja czy niezaksięgowanie pojedynczej transakcji, nie wykluczają opodatkowania ryczałtem.
Wydatki na przebudowę drogi w firmowych kosztach
Rzeczpospolita, 2025-01-24 24, Przemysław Wojtasik
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 23 grudnia 2024 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.583.2024.1.ED, potwierdził, że wydatki poniesione na przebudowę drogi publicznej prowadzącej do centrum logistycznego mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Droga ta pełni strategiczną rolę w funkcjonowaniu obiektu, zapewniając dojazd do magazynów, biur, stref dostaw oraz parkingów, a także przyczynia się do skrócenia czasu dostaw i poprawy efektywności operacyjnej. Koszty te mają charakter pośredni i mogą zostać rozliczone w momencie formalnego przekazania drogi gminie na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego.
