Rekompensaty energetyczne z podatkiem? Spór o wykładnię kluczowej definicji
Gazeta prawna, 2025-07-21, Paweł Wyciślik
Przedsiębiorcy otrzymujący pomoc z Funduszu Rekompensat Pośrednich Kosztów Emisji kwestionują obowiązek zapłaty CIT od tych środków, powołując się na zwolnienie z art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT, które obejmuje dotacje z budżetu państwa. Spór dotyczy interpretacji pojęcia „dotacja”, które nie zostało zdefiniowane w ustawie podatkowej – organy podatkowe odwołują się do art. 126 ustawy o finansach publicznych, wskazując, że pomoc ta nie spełnia ustawowych kryteriów dotacji, m.in. nie realizuje zadań publicznych. Część wojewódzkich sądów administracyjnych (np. wyroki: I SA/Wr 771/23, I SA/Gd 857/24, I SA/Gl 1262/24, I SA/Bd 155/24, III SA/Wa 2358/23) opowiedziała się za szeroką interpretacją, wskazując m.in. na brak odesłania do ustawy o finansach publicznych w przepisach CIT. Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z 9 lipca 2024 r. (II FSK 397/24) i 21 maja 2025 r. (II FSK 162/25) przyjął jednak stanowisko fiskusa, uznając, że pomoc ta nie ma charakteru dotacji i podlega opodatkowaniu. Podobne podejście zaprezentowały WSA w Warszawie (III SA/Wa 1888/24) i w Łodzi (I SA/Łd 486/24). W odrębnym wyroku (II FSK 931/22) NSA odrzucił również argument, że rekompensata nie stanowi przychodu.
Wirtualne waluty. Gdy nie ma przychodu, to nie ma i kosztu
Gazeta prawna, 2025-07-21, Paweł Jastrzębowski
WSA w Gdańsku w wyroku z 1 lipca 2025 r. (sygn. I SA/Gd 185/25) oddalił skargę spółki udostępniającej platformę do wymiany kryptowalut, która we wniosku o interpretację uznała, że w momencie pobrania prowizji w walutach wirtualnych powstaje u niej zarówno przychód, jak i odpowiadający mu koszt. Fiskus zgodził się jedynie co do momentu rozpoznania przychodu, ale wskazał, że koszt należy ustalać na podstawie art. 15 ust. 11 ustawy o CIT, jako wydatek na nabycie walut wirtualnych. Sąd nie podzielił tego stanowiska, podkreślając, że zgodnie z art. 7b ust. 3 ustawy o CIT przychód z tytułu otrzymania waluty wirtualnej nie powstaje, dopóki nie zostanie ona wymieniona na walutę tradycyjną, co wyklucza również możliwość rozpoznania kosztu. Wyrok jest nieprawomocny.
Tylko szef KAS ściągnie podatek na podstawie nieprawomocnej decyzji klauzulowej
Gazeta prawna, 2025-07-21, Agnieszka Pokojska
Z projektu nowelizacji rozporządzenia w sprawie upoważnienia organów Krajowej Administracji Skarbowej wynika, że naczelnicy urzędów celno-skarbowych w Krakowie, Warszawie, Przemyślu i Białymstoku utracą kompetencję do nadawania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzjom wydanym z zastosowaniem klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania – uprawnienie to będzie przysługiwać wyłącznie szefowi KAS. Zmiana ma związek z tym, że tylko szef KAS prowadzi postępowanie odwoławcze, w którym podatnik może wystąpić o opinię Rady ds. Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania, a na czas oczekiwania na tę opinię bieg terminu przedawnienia zostaje zawieszony, co wpływa na możliwość nadania rygoru natychmiastowej wykonalności zgodnie z art. 239d § 2 w zw. z art. 239b § 1 pkt 4 i art. 70 § 6 pkt 6 oraz § 7 pkt 6 ordynacji podatkowej. Zmiany mają wejść w życie po 30 dniach od ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.
Wydatki na marketing i szkolenia mogą być podatkowym kosztem
Gazeta prawna, 2025-07-21, Izabela Tomaszewska-Gałuszka
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 17 lipca 2025 r. (sygn. akt II FSK 1394/22) orzekł, że wydatki ponoszone przez autoryzowanego dealera samochodowego na działania marketingowe oraz udział klientów w programach szkoleniowych z zakresu bezpiecznej jazdy mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, ponieważ ich celem jest wsparcie sprzedaży, a nie reprezentacja. NSA podzielił stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku (sygn. akt I SA/Gd 692/22), który uznał, że takie działania służą bezpośrednio promocji produktów i realizacji przychodów spółki, a nie budowaniu jej ogólnego wizerunku, co wyklucza zastosowanie ograniczenia z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT o kosztach reprezentacji.
Czy wspólne przedsięwzięcie kreuje powiązania między uczestnikami
Rzeczpospolita, 2025-07-21, Katarzyna Musialska
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 27 lutego 2025 r. (0114-KDIP2-2.4010.723.2024.2.SJ) uznał, że zawarcie umowy wspólnego przedsięwzięcia (joint venture) powoduje powstanie powiązań w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT między uczestnikami takiego przedsięwzięcia. Sprawa dotyczyła spółki z o.o., która w celu pozyskania finansowania utworzyła z francuską spółką komandytową JV, w ramach którego sprzedała jej 45 proc. udziałów w spółce zależnej B. i zawarła porozumienia regulujące współpracę. Zdaniem organu umowa JV kreuje powiązania gospodarcze, ponieważ uczestnicy wspólnie działają w celu realizacji przedsięwzięcia, dzieląc się korzyściami i ryzykiem, co oznacza wzajemny znaczący wpływ na podejmowanie decyzji. Organ wskazał, że taka relacja mieści się w zakresie art. 11a ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, zgodnie z którym powiązania powstają również wtedy, gdy podmioty mają faktyczną zdolność oddziaływania na kluczowe decyzje gospodarcze drugiej strony. W konsekwencji transakcja sprzedaży udziałów przez spółkę holdingową nie spełnia przesłanki dokonania zbycia na rzecz podmiotu niepowiązanego, o której mowa w art. 24o ust. 1 ustawy o CIT.
Estoński CIT, samochody i niekonsekwencja fiskusa
Rzeczpospolita, 2025-07-21, Krzysztof Kaczmarek
W ramach rozliczenia estońskiego CIT, wątpliwości budzi sposób kwalifikowania i moment rozpoznania dochodu z tytułu ukrytych zysków oraz wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą – zwłaszcza w kontekście użytkowania samochodów służbowych. Organy podatkowe, w tym Dyrektor KIS, w interpretacjach indywidualnych (np. 0111-KDIB1-2.4010.332.2024.1.END z 17.07.2024 r. oraz 0111-KDIB1-1.4010.645.2024.1.MF z 6.12.2024 r.), prezentują niespójne podejście: raz wskazując, że dochód powstaje z chwilą obciążenia wyniku finansowego, a innym razem – w momencie dokonania wydatku. Dodatkowo sporne jest, czy do podstawy opodatkowania należy wliczać VAT podlegający odliczeniu, skoro nie wpływa on na wynik finansowy. Zmienne interpretacje utrudniają podatnikom prawidłowe ustalenie momentu powstania obowiązku podatkowego, co w połączeniu z nieprecyzyjnymi przepisami oraz brakiem jednoznacznych wytycznych w objaśnieniach MF rodzi istotne ryzyko nieprawidłowego rozliczenia estońskiego CIT.
Odszkodowanie za spalone rzeczy może być podatkowym kosztem
Rzeczpospolita, 2025-07-21, Przemysław Wojtasik
W interpretacji indywidualnej z 13 czerwca 2025 r. (0115-KDIT3.4011.312.2025.2.KP) Dyrektor KIS uznał, że odszkodowanie wypłacone przez przedsiębiorcę kontrahentowi za zniszczone w pożarze magazynu przedmioty (przechowywane zgodnie z umową o współpracy) może zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli zdarzenie miało charakter losowy i nie wynikało z zawinionego działania podatnika. Wydatki te nie zostały bowiem wyłączone z kosztów na mocy art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o PIT, a ich poniesienie może służyć zabezpieczeniu źródła przychodu zgodnie z art. 22 ust. 1 tej ustawy.
Fundacja rodzinna sprzeda wynajmowaną nieruchomość bez CIT
Rzeczpospolita, 2025-07-21, Karolina Durbacz
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z 22 maja 2025 r. (sygn. I SA/Rz 172/25) orzekł, że sprzedaż przez fundację rodzinną nieruchomości nabytej uprzednio w celach inwestycyjnych – na wynajem podmiotom niepowiązanym – mieści się w zakresie tzw. działalności dozwolonej i korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Sąd uznał, że skoro nieruchomość była wynajmowana przez fundację i generowała przychody z najmu, to nie została nabyta wyłącznie w celu jej zbycia. Tym samym nie została spełniona ustawowa przesłanka wyłączności celu zbycia, która wyłączałaby możliwość zastosowania zwolnienia podatkowego. Sąd uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną, w której organ podatkowy uznał, że planowane przez fundację zbycie nieruchomości wyklucza prawo do zwolnienia, wskazując na odmienną wykładnię przepisów.
Umorzenie zaległości po jej spłacie. Ministerstwo Finansów wyjaśnia czy to możliwe
Gazeta prawna, 2025-07-22, Agnieszka Pokojska
Ministerstwo Finansów w piśmie z 11 lipca 2025 r. (DPP6.055.2.2025.CNNM) wyjaśniło, że urząd skarbowy ma obowiązek rozpatrzenia wniosku podatnika o umorzenie zaległości podatkowej, nawet jeśli po jego złożeniu należność została zapłacona dobrowolnie lub wyegzekwowana przez komornika. Obecne stanowisko resortu uwzględnia orzecznictwo sądów administracyjnych, w tym wyroki WSA w Poznaniu z 8 października 2024 r. (sygn. I SA/Po 362/24) oraz WSA w Szczecinie z 21 maja 2025 r. (sygn. I SA/Sz 141/25). Stanowisko to przekazano dyrektorom izb administracji skarbowej. Resort planuje też zmianę przepisów ordynacji podatkowej w tym zakresie, co przewidziano w projekcie nowelizacji z marca 2025 r. (nr UD196).
Nabycie udziałów nie zawsze dla zysków kapitałowych
Gazeta prawna, 2025-07-22, Izabela Tomaszewska-Gałuszka
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 17 lipca 2025 r. (sygn. akt II FSK 173/25) orzekł, że pośrednie koszty nabycia udziałów, takie jak wydatki prawne, konsultingowe i finansowe, poniesione przez spółkę prowadzącą działalność operacyjną, powinny być alokowane proporcjonalnie do przychodów z dwóch źródeł – zysków kapitałowych oraz działalności operacyjnej – zgodnie z rzeczywistym celem gospodarczym transakcji i przy zastosowaniu klucza przychodowego, o którym mowa w art. 15 ust. 2b ustawy o CIT. NSA utrzymał w mocy wcześniejszy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (sygn. akt III SA/Wa 1576/24), który nie zgodził się z interpretacją Dyrektora KIS przypisującą te koszty wyłącznie do przychodów z zysków kapitałowych.
Sądowy proces z kontrahentem nie wstrzymuje przedawnienia podatku
Gazeta prawna, 2025-07-22, Izabela Tomaszewska-Gałuszka
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 17 lipca 2025 r. (sygn. akt I FSK 1913/22) orzekł, że złożenie pozwu do sądu powszechnego przez podatnika lub jego kontrahenta nie zawiesza biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Takie zawieszenie, zgodnie z art. 70 § 6 pkt 3 ordynacji podatkowej, następuje wyłącznie wtedy, gdy organ podatkowy – w ramach prowadzonego postępowania – sam wystąpi do sądu powszechnego o rozstrzygnięcie wątpliwości co do istnienia stosunku prawnego lub prawa. W sprawie dotyczącej korekty VAT za 2015 r. NSA uznał, że spółka utraciła prawo do odliczenia podatku, gdyż nie doszło do skutecznego zawieszenia biegu przedawnienia.
Fundacja bez obowiązków spółki nieruchomościowej
Gazeta prawna, 2025-07-23, Mariusz Szulc
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 24 czerwca 2025 r. (sygn. 0115-KDIT3.4011.456.2025.1.KP) stwierdził, że fundacja, mimo spełniania definicji spółki nieruchomościowej, nie ma obowiązku składania informacji o strukturze właścicielskiej na podstawie art. 45 ust. 3f pkt 1 ustawy o PIT oraz art. 27 ust. 1e ustawy o CIT, ponieważ nie posiada udziałów ani właścicieli. Fundacja, jako samodzielny byt prawny, nie spełnia kryteriów podmiotowych wymaganych do zastosowania obowiązku informacyjnego właściwego dla spółek nieruchomościowych i ich wspólników.
Skargi do sądów administracyjnych będą droższe
Gazeta prawna, 2025-07-23, Mariusz Szulc
Projekt rozporządzenia Rady Ministrów, będący na etapie konsultacji publicznych, przewiduje podwyższenie opłat sądowych w postępowaniach przed sądami administracyjnymi. W przypadku skarg na indywidualne interpretacje podatkowe oraz przepisy prawa celnego wpis sądowy ma wzrosnąć z 200 zł do 1 000 zł, a w sprawach odpowiedzialności podatkowej osób trzecich, płatników i inkasentów – do 750 zł. Skarga dotycząca odmowy ulgi podatkowej ma kosztować 250 zł, a skarga na odmowę wydania opinii zabezpieczającej – 10 000 zł. Wpisy od skarg kasacyjnych i o wznowienie postępowania mają być podwyższone dwukrotnie, przy czym wpisy stosunkowe nie przekroczą 4 proc. wartości przedmiotu zaskarżenia i nie więcej niż 100 000 zł, a wpisy stałe nie będą wyższe niż 10 000 zł. Projektowane zmiany uzasadniono wzrostem wynagrodzeń od 2004 r. oraz koniecznością ograniczenia liczby niezasadnych skarg do NSA.
Hosting jednak bez podatku u źródła?
Gazeta prawna, 2025-07-23, Izabela Tomaszewska-Gałuszka
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 8 lipca 2025 r. (sygn. II FSK 1361/22) orzekł, że opłaty wypłacane zagranicznym podmiotom za hosting, czyli dostęp do przestrzeni dyskowej na cudzym serwerze, nie podlegają w Polsce podatkowi u źródła na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Sąd uznał, że w takim przypadku nie dochodzi do użytkowania ani prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego, ponieważ podatnik nie ma fizycznego dostępu ani kontroli nad infrastrukturą serwerową. Potwierdzono wcześniejsze orzeczenia w podobnym zakresie, m.in. III SA/Wa 151/22 oraz II FSK 1120/21, odróżniające usługę przechowywania danych od użytkowania urządzenia wykorzystywanego w procesie produkcyjnym.
Urzędnicy muszą uważnie sięgać po zarzuty karne
Rzeczpospolita, 2025-07-23, Aleksandra Tarka
WSA we Wrocławiu w wyroku z 28 maja 2025 r. (sygn. I SA/Wr 689/24) orzekł, że decyzje fiskusa dotyczące rozliczenia VAT za styczeń 2017 r. zostały wydane po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Sąd stwierdził, że przesłanka z art. 70 § 6 pkt 1 ordynacji podatkowej, dotycząca zawieszenia biegu terminu przedawnienia w związku z wszczęciem postępowania karnego skarbowego, została użyta instrumentalnie. Zauważono m.in., że śledztwo wszczęto po zakończeniu kontroli, ale przed rozpoczęciem postępowania podatkowego, a jego przebieg wykazywał brak aktywności ze strony organów. WSA odwołał się do uchwały NSA z 24 maja 2021 r. (I FPS 1/21), która umożliwia sądowe badanie zasadności wykorzystania tej przesłanki. Sąd nie umorzył postępowania wyłącznie ze względu na możliwość wystąpienia innych przesłanek wpływających na bieg terminu przedawnienia.
Zbycie ogółu praw i obowiązków w spółce jawnej. Co z PIT?
Gazeta prawna, 2025-07-24, Izabela Tomaszewska-Gałuszka
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 17 lipca 2025 r. (sygn. II FSK 1365/22) uznał, że przychód ze zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce jawnej stanowi przychód z praw majątkowych na podstawie art. 18 ustawy o PIT, a nie przychód z kapitałów pieniężnych, do którego miałoby zastosowanie 19-proc. zryczałtowane opodatkowanie. Wskazano, że spółka jawna jako spółka osobowa nie posiada udziałów, lecz ogół praw i obowiązków wspólnika, przez co nie znajduje tu zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy. Potwierdzono również, że kosztem uzyskania przychodu mogą być wyłącznie rzeczywiście poniesione i udokumentowane wydatki, takie jak wkład gotówkowy i rzeczywisty koszt nabycia wniesionych składników, a nie wartość określona w umowie spółki.
Zwolnienie dla spółek holdingowych wciąż sporne. Zobacz co orzekł w tej sprawie NSA
Gazeta prawna, 2025-07-24, Agnieszka Pokojska, Izabela Tomaszewska-Gałuszka
W lipcu 2025 r. Naczelny Sąd Administracyjny wydał dwa sprzeczne wyroki dotyczące zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 24o ustawy o CIT dla spółek holdingowych. Sprawy dotyczyły interpretacji art. 24m ust. 1 pkt 2 lit. e CIT, który warunkuje prawo do zwolnienia brakiem bezpośrednich lub pośrednich powiązań właścicielskich z podmiotami z tzw. rajów podatkowych. W wyroku z 9 lipca 2025 r. (sygn. II FSK 1425/24) NSA uznał, że spółka giełdowa, która wykazała maksymalną staranność w weryfikacji struktury akcjonariatu, mimo braku pełnej identyfikacji wszystkich pośrednich akcjonariuszy, miała prawo do zwolnienia. Odmiennie orzeczono 22 lipca 2025 r. (sygn. II FSK 280/25), gdzie w przypadku spółki z o.o. sąd stwierdził, że brak możliwości pełnej identyfikacji pośrednich właścicieli wyklucza zastosowanie zwolnienia. Sprawy te obrazują problem praktycznego stosowania przepisów wobec podmiotów o złożonej strukturze właścicielskiej, w szczególności spółek giełdowych i funduszy inwestycyjnych.
Cash pooling i ceny transferowe pod mikroskopem fiskusa
Rzeczpospolita, 2025-07-25, Katarzyna Olejniczak
Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z 20 maja 2025 r. (0114-KDIP2-2.4010.95.2025.2.RK/SP) wskazał, że wartość transakcji w systemie cash poolingu należy ustalać na podstawie średniej z dziennych sald rzeczywistego zobowiązania lub należności, odrębnie dla strony kosztowej i przychodowej, z faktycznych dni korzystania z systemu, a nie z całego roku podatkowego. Rozstrzygnięcie to porządkuje dotychczasowe wątpliwości metodologiczne w zakresie ustalania obowiązków dokumentacyjnych i raportowania TPR w odniesieniu do transakcji finansowych w ramach zarządzania płynnością w grupach kapitałowych.
