W interpretacji indywidualnej z dnia 18 sierpnia 2025 r. (nr 0111-KDIB1-2.4010.331.2025.2.BD) Dyrektor Krajowej Informacji skarbowej rozstrzygnął, czy najem pojemników od zagranicznych kontrahentów stanowi zapłatę za użytkowanie urządzenia przemysłowego w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, a tym samym czy podlega obowiązkowi poboru podatku u źródła.
Opis sprawy
Wnioskodawcą była polska spółka z branży produkcyjnej, która po zakończeniu procesu wytwarzania wyrobów gotowych wynajmuje od zagranicznych, niepowiązanych podmiotów różnego rodzaju pojemniki, m.in. skrzyniopalety, kontenery czy kosze (dalej: Pojemniki), wykorzystywane wyłącznie do przechowywania i transportu produktów. Pojemniki te stanowią uniwersalne, nieskomplikowane konstrukcje, nieposiadające mechanizmów ani zespołów współpracujących części, które mogą służyć do przechowywania i transportu różnego rodzaju towarów, materiałów czy półproduktów. Mogą to być metalowe lub drewniane palety, metalowe kosze, składane lub nieskładane skrzynie z uchylnymi burtami czy kontenery, które w zależności od modelu, mogą posiadać proste elementy ruchome, takie jak uchylne burty ułatwiające załadunek.
Spółka używa Pojemników wyłącznie w celach logistycznych, nie są one częścią procesu produkcyjnego ani elementem linii technologicznej. Służą jedynie do pakowania wyrobów gotowych i ich wysyłki do klientów. Pojemniki nie zawierają mechanizmów, przekładni, dźwigni, napędów ani innych ruchomych współpracujących ze sobą części.
Wnioskodawca zwrócił się do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z pytaniem, czy wynagrodzenie należne za najem Pojemników stanowi zapłatę za użytkowanie urządzenia przemysłowego w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.
Zdaniem Wnioskodawcy wynajmowane Pojemniki nie mieszczą się w zakresie pojęcia urządzenia przemysłowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, a co za tym idzie ponoszone w związku z ich wynajmem wydatki nie stanowią zapłaty za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.
Stanowisko organu podatkowego
Organ podatkowy przyznał rację Wnioskodawcy, uznając jego stanowisko za prawidłowe. W uzasadnieniu interpretacji indywidualnej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że kluczowe dla rozstrzygnięcia sprawy jest właściwe zrozumienie zwrotu użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Szczególne znaczenie ma tu interpretacja pojęcia urządzenie przemysłowe.
Organ odwołał się do wykładni językowej, wspierając ją stanowiskiem doktryny i orzecznictwa sądów administracyjnych. Wskazał, że urządzenie przemysłowe (podobnie jak urządzenie handlowe czy naukowe) należy rozumieć jako rodzaj mechanizmu lub zespół elementów, przyrządów, służących do wykonywania określonych czynności zarobkowych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ułatwiających szeroko rozumiane prace materialne lub proces sprzedaży towarów i usług. Natomiast wszelka działalność gospodarcza, tj. budowlana, przemysłowa, handlowa, naukowa, to działalność komercyjna, nastawiona na osiągnięcie zysku.
Na tej podstawie organ uznał, że Pojemniki wynajmowane przez Spółkę, takie jak palety, kosze, skrzynie czy kontenery, nie spełniają kryteriów urządzenia przemysłowego. Są to proste konstrukcje, które nie zawierają mechanizmów, przekładni, napędów ani innych współpracujących ze sobą części. Co więcej, nie są wykorzystywane w procesie produkcji i nie stanowią elementów linii produkcyjnej.
Zdaniem organu definicje pojęcia urządzenie przemysłowe wskazują na konieczną złożoność urządzenia, co podkreślone jest poprzez odwołanie do mechanizmu lub zespołu mechanizmów, niekiedy bardzo skomplikowanych. W rezultacie określenie urządzenie powinno oznaczać konstrukcję bardziej rozbudowaną niż zwykła paleta czy pojemnik transportowy.
W konsekwencji organ wskazał, że wykładnia językowa art. 21 ustawy o CIT potwierdza, iż Pojemników będących przedmiotem wniosku nie należy traktować jako urządzeń przemysłowych.
Definicja urządzenia przemysłowego na gruncie podatku u źródła wciąż pozostaje niejednoznaczna, bowiem niekiedy organy uznają, że jest nim każde urządzenie wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej i nie ma znaczenia, czy cechuje je złożoność, dlatego każdorazowa analiza charakteru urządzenia jest kluczowa dla prawidłowej oceny obowiązku podatkowego na gruncie przepisów o podatku u źródła.
