Czy niezłożenie w terminie informacji rocznej IFT skutkuje powstaniem odpowiedzialności podatkowej lub karnej skarbowej po stronie płatnika?
Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: UPDOP) oraz o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: UPDOF) nakładają – na płatników dokonujących poboru podatku u źródła – obowiązek sporządzania i przesyłania właściwemu urzędowi skarbowemu informacji IFT o dokonanych wpłatach i pobranym podatku u źródła (art. 26 ust. 3-3d UPDOP oraz odpowiednio art. 42 ust. 2 pkt 2 UPDOF). Obowiązek przesyłania organowi informacji ciąży na płatnikach także wówczas, gdy dokonują wypłat należności zwolnionych z opodatkowania na mocy stosownej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (dalej: UPO). Chodzi tu o sytuacje, w których podmiot zagraniczny uzyskuje w Polsce przychód, ale na mocy konkretnej UPO przychód ten nie podlega opodatkowaniu w Polsce (a w konsekwencji nie pobiera się zryczałtowanego podatku u źródła w tym kraju).
Stosownie do treści ww. przepisów, płatnicy mają obowiązek przesyłać informacje IFT w terminie do końca trzeciego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym dokonano wypłat. W sytuacji, gdy podmiot wypłacający należności zagranicznemu podatnikowi nie złoży deklaracji rocznej IFT (wbrew ciążącemu na nim obowiązkowi), nie poniesie on sankcji podatkowych. Przepisy Ordynacji podatkowej nie przewidują bowiem w tym zakresie odpowiedzialności podatkowej.
W przypadku, gdy obowiązek poboru zryczałtowanego podatku u źródła nie wystąpi, wówczas podmiot wypłacający należności za granicę nie stanie się płatnikiem (w rozumieniu Ordynacji podatkowej), a w konsekwencji nie poniesie odpowiedzialności karnej skarbowej za nieterminowe złożenie deklaracji. Jeżeli natomiast obowiązek poboru podatku u źródła powstanie, wówczas niezłożenie IFT będzie wiązało się z odpowiedzialnością z art. 79 § 2 Kodeksu karnego skarbowego (dalej: KKS). Przepis ten stanowi, że do odpowiedzialności za niezłożenie w terminie deklaracji mogą być pociągnięte osoby mające status płatnika (w znaczeniu nadanym temu pojęciu przez Ordynację podatkową).
Nieprawidłowości polegające na niezłożeniu, nieterminowym złożeniu bądź złożeniu nieprawdziwej informacji są zachowaniami penalizowanymi w KKS. Należy jednak zauważyć, że informacje roczne IFT nie są informacjami podatkowymi w rozumieniu KKS. Zgodnie z art. 53 § 30 KKS określenie „informacja podatkowa” ma znaczenie nadane mu w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa. Ordynacja nie zwiera definicji legalnej pojęcia „informacja podatkowa”. Stosownie do treści art. 82 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są obowiązane do sporządzania i przekazywania informacji w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych ustawach. Przepis ten nie dotyczy jednak informacji IFT, które mimo swojej nazwy nie są informacjami podatkowymi, lecz deklaracjami podatkowymi. Zgodnie z art. 3 pkt 5 Ordynacji: „Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach – rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci”. Zatem niezłożenie informacji IFT nie będzie wiązało się z koniecznością poniesienia sankcji przewidzianej w art. 80 § 1 i § 2 k.k.s. za niezłożenie informacji podatkowej.
