Ustawodawca nie różnicuje podatników podatku od nieruchomości
NSA kontynuuje ugruntowaną i korzystną dla podatników linię orzeczniczą dotyczącą momentu powstania obowiązku podatkowego dla wybudowanych budynków. W wyroku z dnia 9 października 2018 r. (sygn. akt: II FSK 1266/18) NSA potwierdził, że opodatkowanie nowo powstałego budynku w kolejnym roku podatkowym od roku uzyskania pozwolenia na użytkowanie dotyczy również nabywców nowo powstałych budynków. Problem pojawił się w konsekwencji uznania w 2012 r. przez jeden z organów podatkowych, iż nabywca centrum handlowego nabytego w roku jego powstania powinien płacić podatek od nieruchomości od razu po nabyciu, a nie w kolejnym roku podatkowym. Podatnik zaprzeczył temu twierdzeniu wskazując, że intencją legislatora było wyłączenie z obciążenia podatkowego nowo powstałych obiektów w roku ich wzniesienia niezależnie od tego kto jest ich właścicielem. Z tym stanowiskiem nie zgodziło się SKO i WSA w Olsztynie. NSA uznał, jednak zgodnie z przeważającą linią orzeczniczą korzystną dla podatników, że obowiązek podatkowy jest związany z własnością lub posiadaniem nieruchomości niezależnie od czynności, które spowodowały nabycie nieruchomości. Przeciwne twierdzenie doprowadziłoby do nierównego traktowania podatników.
Link do wyroku NSA z dnia 9 października 2018 r. (sygn. akt: II FSK 1266/18):
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/A127AA9DFE
Nowy sposób rozliczania strat podatkowych
Sejm ustawę z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym (ustawa została przekazana Prezydentowi do podpisu w dniu 13 listopada 2018 r.). W niniejszym akcie prawnym zawarte są m.in. przepisy wprowadzające zmiany w zakresie rozliczania strat podatkowych. W świetle nowych przepisów, podatnik będzie miał możliwość rozliczenia strat podatkowych na dotychczasowych zasadach, czyli rozliczenia nie więcej niż 50% straty z danego roku w okresie 5-letnim albo obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty. Nowe przepisy mają mieć zastosowanie do strat powstałych począwszy od roku podatkowego rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2018 r.
Tekst ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym, przekazanej do podpisu prezydenta.
http://orka.sejm.gov.pl/opinie8.nsf/nazwa/2862_u/$file/2862_u.pdf
Przesłanki zwolnienia z CIT dla zagranicznych funduszy inwestycyjnych
Zgodnie z wyrokiem NSA z dnia 16 sierpnia 2018 r. (sygn. akt II FSK 2150/16) fundusz inwestycyjny prawa niemieckiego (podatnik CIT w Niemczech), który inwestuje w Polsce za pośrednictwem niemieckiej spółki transparentnej może korzystać ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 6 ust 1 pkt 10a CIT. Zakwestionowanie prawa do zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu otrzymania dywidendy z udziału w polskiej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością i odsetek od udzielonej jej pożyczki, powodowałoby zatem dyskryminację tego funduszu w stosunku do funduszy krajowych. Ponadto, odmowa skorzystania ze zwolnienia spowodowałaby naruszenie zasady swobody przepływu kapitału.
Link do wyroku NSA z dnia 16 sierpnia 2018 r. (sygn. akt II FSK 2150/16)
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/ABF29AFA51
Podatek od elektrowni wiatrowych za 2017 r. podatnik zapłaci zarówno od części budowlanej jak i technicznej
Naczelny Sąd Administracyjny w kolejnych wyrokach potwierdza niekorzystną dla podatników linię orzeczniczą, zgodnie z którą do podstawy opodatkowania w podatku od nieruchomości od budowli będących elektrowniami wiatrowymi należało zaliczać zarówno wartość elementów budowlanych (tj. fundamentu i wieży) jak i elementów technicznych (m.in. wirnik z zespołem łopat, generator). Powodowało to nawet kilkukrotny wzrost wysokości podatku od tych obiektów względem przepisów obowiązujących przed 1 stycznia 2017 r. NSA potwierdził niekorzystne stanowisko m.in. w wyroku w składzie 7 sędziów z dnia 22 października (sygn. akt II FSK 2983/17) oraz w wyrokach z dnia 25 października (sygn. akt II FSK 3481/17, II FSK 3482/17, II FSK 3545/17). Co ważne, orzeczenia te dotyczą wyłącznie rozliczeń w podatku od nieruchomości za 2017 rok. Przepisy ustawy o odnawialnych źródłach energii, których skutkiem do tej pory było opodatkowanie wartości całego obiektu (w mocy od 1 stycznia 2017 r.) zostały znowelizowane w trakcie bieżącego roku z mocą wsteczną od 1 stycznia 2018 r. Oznacza to, że podatek za 2018 r. podatnicy powinni rozliczyć na poprzednio obowiązujących zasadach, włączając do podstawy opodatkowania wyłącznie wartość elementów budowlanych elektrowni wiatrowych. Wartość elementów technicznych nie wpływa tym samym na aktualne rozliczenia z gminami.
Wyrok w składzie 7 sędziów NSA z dnia 22 października (sygn. akt II FSK 2983/17)
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/3C16199385
Dostawa towarów i wykonanie robót budowlanych mogą stanowić odrębne świadczenia w ramach jednej umowy
Jeżeli w ramach umowy wspólnicy spółki cywilnej dokonywali dostawy towarów i jednocześnie świadczyli usługi montażowe, to mamy do czynienia z dwoma odrębnymi świadczeniami. Ich rozdzielenie nie będzie miało charakteru sztucznego, bowiem dostawa materiałów, jak i późniejszy ich montaż będą dokonywane w różnym czasie, zaś wspomniane prace montażowe mogą zostać wykonane przez podmiot trzeci (podwykonawcę). Wobec powyższego nie można uznać, że spółka świadczyła usługę kompleksową. Powyższa teza pochodzi z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 24 października 2018 r. (sygn. akt I SA/Kr 828/18).
Dostawa towarów i wykonanie robót budowlanych mogą stanowić odrębne świadczenia w ramach jednej umowy
Podatnicy działający w ramach spółki cywilnej zawarli umowę, w ramach której zobowiązali się do wykonania instalacji przeciwpożarowej i wodno-kanalizacyjnej. W wyroku z dnia 24 października 2018 r. (sygn. akt I SA/Kr 828/18) WSA w Krakowie, uznał że jeżeli w ramach realizacji umowy dokonywali dostawy towarów i następnie realizowali usługi montażowe, mamy do czynienia z dwoma odrębnymi świadczeniami, a ich rozdzielenie nie będzie miało charakteru sztucznego, bowiem dostawa materiałów, jak i późniejszy ich montaż będą dokonywane w różnym czasie. Jak wynika ze stanu faktycznego wspomniane prace montażowe mogą zostać wykonane przez podmiot trzeci (podwykonawcę). Wobec powyższego nie można uznać, że mamy do czynienia ze świadczeniem kompleksowym.
Prace konserwatorskie i wykończeniowe w lokalu najemcy nie są objęte odwrotnym obciążeniem
Zgodnie z korzystną linią orzeczniczą WSA w Warszawie (III SA/Wa 2769/17, III SA/Wa 4095/17, III SA/Wa 3931/17) wydatki poniesione przez właściciela nieruchomości na dostosowanie lokalu do potrzeb najemcy powinny zostać opodatkowane VAT na zasadach ogólnych. Sąd w wydanych przez siebie wyrokach uznał, że wszelkie ulepszenia lokali oddanych w najem, których wykonanie zlecane jest przez wynajmującego podmiotom z branży budowlanej dokonywane są na rzecz właściciela lokalu. Najemca uprawniony jest bowiem do korzystania z lokalu tylko przez pewien czas określony w umowie, tym samym głównym beneficjentem takich nakładów jest właściciel nieruchomości, który de facto powinien zostać uznany za inwestora. Zdaniem sądu bez znaczenia pozostaje fakt, że usługi budowlane dostosowane są do indywidualnych potrzeb najemcy. W konsekwencji, mechanizm odwrotnego obciążenia nie znajdzie względem nich zastosowania.
Link do wyroku WSA w Warszawie z 9 maja 2018 r. (sygn. akt III SA/Wa 2769/17)
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/3AE478E717
