Tax & Legal Highlights for Real Estate – marzec 2020

Spread the love

Pełnienie funkcji członka zarządu bez wynagrodzenia – nieodpłatne świadczenie dla Spółki

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 30 października 2019 r. (sygn. akt II FSK 3717/17) stanął na stanowisku, iż w przypadku pełnienia funkcji członka zarządu bez wynagrodzenia, powstanie po stronie spółki nieodpłatne świadczenie. Sprawa dotyczy spółki, której część członków zarządu pełniła swoje funkcje bez wynagrodzenia, będąc jednocześnie zatrudnionym przez spółkę matkę. Mimo to NSA uznał, iż równowartość wynagrodzenia jest dla spółki zaoszczędzonym wydatkiem. Zdaniem NSA powyższej konkluzji nie zmienia fakt, iż w okresie pełnienia swoich funkcji, członkowie zarządu byli zatrudnieni na podstawie umowy o pracę przez spółkę matkę (jedynego udziałowca spółki będącej stroną postępowania). NSA podkreślił, iż pełnienie funkcji członka zarządu bez wynagrodzenia nie stanowiłoby nieodpłatnego świadczenia, gdy sam członek zarządu(a nie spółka matka, która go zatrudniała) byłby akcjonariuszem lub udziałowcem spółki, w której pełni funkcję bez wynagrodzenia.


Umowa ubezpieczenia bez podatku u źródła

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z 22 stycznia 2020 r., sygn. akt I SA/BD 655/19 oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 11 lutego 2020 r., sygn. akt I SA/Po 927/19, orzekły, iż umowa ubezpieczenia nie jest świadczeniem podobnym do gwarancji i poręczeń, a zatem nie podlega podatkowi u źródła. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej odwołując się do przepisów kodeksu cywilnego twierdził, iż ubezpieczenie i gwarancja są świadczeniami podobnymi. Z kolei Spółki argumentowały, że usługi ubezpieczeniowe nie są podobne do żadnego z wyżej wymienionych świadczeń. Na poparcie swoich twierdzeń wskazywały na treść ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 381 ze zm.), która rozróżnia umowę ubezpieczenia od gwarancji ubezpieczeniowej. Oba korzystne dla podatników wyroki WSA są nieprawomocne.


Podatek od nieruchomości – podatkowanie wiat od powierzchni czy wartości?

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 18 grudnia 2019 r. (II FSK 481/18) orzekł, iż wiaty powinny być klasyfikowane jako budynki na gruncie podatku od nieruchomości, a nie jak dotychczas jako budowle. Jedną z cech obiektu budowlanego warunkującą zaklasyfikowanie go jako budynek jest wydzielenie z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych. Obecnie można zauważyć zmianę rozumienia przegród budowlanych. Potwierdzeniem tego jest powyższy wyrok NSA, w którym sąd stwierdził, iż w celu uznania obiektu za budynek wystarczające jest zakreślenie granic budynku z okalającej go przestrzeni, a nie jego całkowite zamknięcie. NSA odniósł się również do argumentu strony skarżącej dotyczącej trwałości użytych komponentów (np. użycia blach trapezowych oraz stali o strukturze ażurowej), które nie gwarantują trwałości wydzielenia z przestrzeni. NSA wskazał, iż wydzielenie z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych” nie wskazuje na rodzaj tworzywa, z jakiego ma być wykonana przegroda, a raczej na funkcję, jaką ma pełnić, tj. wydzielenie obiektu z przestrzeni, uznając iż wystarczające jest zatem zakreślenie granic a nie jego całkowite zamknięcie.
Warto zatem każdorazowo zbadać charakter poszczególnych obiektów w celu dokonania prawidłowej klasyfikacji wpływającej na sposób opodatkowania oraz wysokość podatku od nieruchomości.


Tarcza antykryzysowa dla przedsiębiorców z branży nieruchomości

21 marca 2020 r. został opublikowany projekt ustawy o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (dalej: tarcza antykryzysowa). Przedmiotowy projekt obejmuje zbiór ochronnych narzędzi, które mają na celu przeciwdziałanie negatywnym skutkom gospodarczym wywołanym w związku z pandemią wirusa COVID-19. Rozwiązania, które wprowadza tarcza antykryzysowa dla przedsiębiorców z branży nieruchomościowej można podzielić na podatkowe i prawne. Poniżej przedstawiamy kilka najważniejszych rozwiązań.

Rozwiązania podatkowe:

  • Przedłużenie terminu zapłaty podatku minimalnego od nieruchomości komercyjnych za miesiące marzec-maj 2020 r. do 20 lipca 2020 r.
  • Prawo do przesunięcia terminu wnoszenia opłat z tytułu użytkowania wieczystego oraz opłat z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności do 30 czerwca 2020 r.
  • Umożliwienie gminom wprowadzenia za część 2020 roku zwolnienia z podatku od nieruchomości wskazanym grupom przedsiębiorców, których płynność finansowa uległa pogorszeniu w związku z ponoszeniem negatywnych konsekwencji ekonomicznych z powodu COVID-19.
  • Możliwość przedłużenia przez gminy terminów płatności rat podatku od nieruchomości (płatnych w kwietniu, maju i czerwcu 2020 r. – nie dłużej niż do 30 września 2020 r.).
  • Umożliwienie rozliczenia straty podatkowej z 2020 r. z dochodem z 2019 r. w PIT i CIT (z limitem do 5 mln zł) w przypadku spadku przychodów podatnika o 50%.
  • Wyłączenie stosowania, w zakresie zaliczek na podatek PIT i CIT, przepisów dotyczących tzw. złych długów wobec podatnika będącego dłużnikiem, o ile jego przychody są mniejsze o co najmniej 50 proc.).
  • Wydłużenie do 1 czerwca 2020 roku terminu płatności zaliczek na podatek dochodowy od wypłacanych wynagrodzeń w marcu i kwietniu 2020 r.
  • Wprowadzenie przepisów umożliwiających odliczenie w podatku PIT i CIT darowizn (pieniężnych lub rzeczowych) dokonanych w 2020 r. i przekazanych na cele związane z zapobieganiem oraz zwalczaniem wirusa COVID-19.
  • Wprowadzenie zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umów pożyczki zawieranych do dnia 31 sierpnia 2020 r.
  • Wydłużenie terminu na wydanie indywidualnych interpretacji podatkowych z 3 do 6 miesięcy.

Rozwiązania prawne:

  • Obniżenie o 90% czynszu za okres gdy najemca lokalu nie prowadził działalności w obiekcie handlowym o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m.kw. w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub epidemii, chyba że umowa przewiduje korzystniejsze dla najemcy rozwiązanie.
  • Wynajmujący może skierować sprawę do sądu celem zmniejszenia ustawowej stawki redukcji czynszu (90%) i sąd, jeżeli wymagają tego względy słuszności, może ustalić inną wysokość czynszu.
  • Wydłużenie okresu najmu lokali do 30 czerwca 2020 r., które wygasłyby przed tą datą.
  • Ograniczenie prawa do wypowiadania umów najmu i podwyższania czynszów do 30 czerwca 2020 r.

Zapoznaj się z komentarzem prawnym

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *