Podatnik, który pomyłkowo zapłaci za fakturę na rachunek kontrahenta nie będący na białej liście VAT, będzie miał 7, a nie – jak obecnie – 3 dni na zawiadomienie skarbówki o tej pomyłce. Pozwoli mu to uniknąć przykrych konsekwencji.
Zmiany w tym zakresie przewiduje rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (druk sejmowy nr 207). Projekt jest przedmiotem prac sejmowej Komisji Finansów Publicznych – obecnie znajduje się po I czytaniu na posiedzeniu Sejmu.
Można uniknąć sankcji
Przypomnijmy, że przedsiębiorca, który zapłaci za fakturę na konto kontrahenta nie widniejące na białej liście podatników VAT, może zostać pociągnięty do odpowiedzialności solidarnej w zakresie nierozliczonego VAT; ponadto także udokumentowany taką fakturą wydatek nie będzie mógł być ujęty w kosztach uzyskania przychodów. Aby tych konsekwencji uniknąć, przedsiębiorcy mogą powiadomić o takiej sytuacji organ podatkowy, składając druk ZAW-NR. Na jego złożenie przedsiębiorca ma obecnie 3 dni.
Wspomniany projekt przewiduje przedłużenie tego terminu do 7 dni. Zmieni się także właściwość organu, do którego taki druk powinien trafić. Dziś zawiadomienie ZAW-NR trzeba składać do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla sprzedawcy. Po zmianie trzeba będzie go przesłać do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla płacącego należność. To ułatwi proces, albowiem płacący nie będzie już musiał ustalać, który urząd skarbowy jest właściwy dla sprzedawcy.
Niektóre rachunki do wyłączenia
Wskazany projekt ustawy przewiduje dodatkowo rozszerzenie wyjątków niepowodujących negatywnych konsekwencji w przypadku dokonania zapłaty na rachunek niezamieszczony w wykazie podatników VAT.
Wspomniane sankcje mają nie mieć zastosowanie, jeżeli przedsiębiorca dokona zapłaty należności na rachunki, niezamieszczone w wykazie podatników VAT:
- służące do przeprowadzania rozliczeń z tytułu nabywanych przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową wierzytelności pieniężnych (tzw. rachunki cesyjne) lub
- wykorzystywane w zakresie prowadzonej przez bank/SKOK działalności faktoringowej, lub
- na rachunki banku lub SKOK, niebędące rachunkami rozliczeniowymi, wykorzystywanymi do celów gospodarki własnej banku lub SKOK.
Podzielona płatność wystarczy
Dodatkowo Minister Finansów zaproponował wyłączenie negatywnych konsekwencji podatkowych w sytuacjach dokonania zapłaty należności wynikającej z faktury dokumentującej czynności z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, importu towarów, importu usług lub dostawy towarów rozliczanej przez nabywcę. Jak podkreślono w uzasadnieniu do projektu: „Podatnicy, którzy dokonają zapłaty należności za faktury dokumentujące czynności z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, importu towarów, importu usług lub dostawy towarów rozliczanej przez nabywcę (czyli transakcje z podmiotami zagranicznymi), nie będą zatem zobowiązani do badania, czy rachunek wskazany na takiej fakturze jest zamieszczony w wykazie. Nie ma tutaj znaczenia sytuacja, w której taki dostawca posiada ewentualnie rachunek w polskim banku z uwagi na fakt zarejestrowania dla innych celów czy innych transakcji”.
To oznacza, że przedsiębiorcy będą mogli płacić za takie faktury bez ryzyka poniesienia skutków w podatkach dochodowych oraz w postaci odpowiedzialności solidarnej.
Przedsiębiorca uniknie też wspomnianych, negatywnych skutków jeśli przy danej płatności stosowany jest mechanizm podzielonej płatności, ale wpłata nie nastąpi na konto, będące na białej liście VAT. Podzielona płatność w tym przypadku jest wystarczającym mechanizmem zabezpieczającym. Przedsiębiorca nie będzie musiał dodatkowo sprawdzać, czy konto kontrahenta jest w wykazie VAT.
Zmiany mają wejść w życie 1 kwietnia 2020 r., jednak, z uwagi na swój korzystny dla podatników charakter, mają mieć zastosowanie w roku podatkowym rozpoczynającym się po 31 grudnia 2019 r., jak też do kosztów zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów po 1 stycznia 2020 r.
