Obecnie na etapie konsultacji publicznych znajduje się projekt ustawy o inwestycjach w zakresie przeciwdziałania skutkom suszy, wprowadzający zmiany w ustawie “Prawo wodne”. Zmiany te dotyczą m.in. opłaty za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej, czyli tzw. „podatku deszczowego”. Projekt zakłada podwyższenie stawek maksymalnych tej opłaty oraz zwiększenie objętych nią liczby nieruchomości.
Jak jest teraz?
Opłata jest nakładana na właścicieli / posiadaczy nieruchomości gruntowych o powierzchni powyżej 3500 m2, na których więcej niż 70% powierzchni jest wyłączone z powierzchni biologicznie czynnej, w wyniku wykonania na nich robót lub obiektów budowlanych trwale związanych z gruntem. Opłata dotyczy nieruchomości znajdujących się na obszarach nieujętych w systemy kanalizacji otwartej lub zamkniętej.
Ostatnie kryterium oznacza, że opłacie podlegają tylko takie nieruchomości, które nie są podłączone do systemu kanalizacyjnego przewidzianego do odprowadzania wód deszczowych lub roztopowych (kanalizacja deszczowa lub ogólnospławna). Takie nieruchomości, które są włączone wyłącznie w system kanalizacji sanitarnej i spełniają pozostałe warunki podlegają opłacie.
Maksymalne stawki opłaty są wskazane w ustawie „Prawo wodne”. Ich wysokość jest uzależniona od tego, czy na danej nieruchomości znajdują się urządzenia retencyjne i od ich pojemności. Wysokość maksymalnej opłaty kształtuje się od 0,10 zł za 1 m2 do 1 zł za 1 m2. (im niższa pojemność urządzenia lub jego brak, tym wyższa stawka). Opłatę nalicza się od powierzchni nieruchomości faktycznie wyłączonej z powierzchni biologicznie czynnej. Ostateczne stawki opublikowane zostały w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 2017 r. w sprawie jednostkowych stawek opłat za usługi wodne.
Zwolnienia z opłaty na mocy ustawy dotyczą jedynie jezdni dróg publicznych i dróg kolejowych spełniających określone warunki, jak również kościołów i innych związków wyznaniowych.
Co się zmieni?
Planowane jest podwyższenie o połowę wysokości maksymalnych stawek opłaty przewidzianych w ustawie.
Zmianie ulegnie również próg powierzchni nieruchomości gruntowych, od którego obowiązuje opłata – w przyszłości opłacie podlegać będą już nieruchomości o powierzchni od 600 m2. Zmniejszy się również z 70% do 50% próg powierzchni gruntu wyłączonego z powierzchni biologicznie czynnej, powyżej którego nakładana będzie opłata.
Co istotne, planowane jest zlikwidowanie kryterium przyłączenia nieruchomości do sytemu kanalizacji. Tym samym, opłacie będą podlegać wszystkie nieruchomości spełniające pozostałe kryteria, niezależnie od tego, czy będą one podłączone do jakiegokolwiek systemu kanalizacji. W efekcie znacząco rozszerzony zostanie zakres nieruchomości objętych opłatą.
Projekt wprowadza dodatkowe zwolnienie z opłaty dla gruntów rolnych.
Na mocy nowych przepisów gminy dostaną większy udział we wpływach z podatku deszczowego (wzrośnie on z 10% do 25%), przy czym co najmniej 80% uzyskanego przychodu gminy będą musiały przeznaczyć na rozwój retencji wód opadowych w zlewni obejmującej obszar gminy.
