Najnowsza interpretacja Dyrektora KIS jest pokłosiem nowych przepisów unijnych dotyczących dostaw wewnątrzwspólnotowych obowiązujących państwa członkowskie od dnia 1 stycznia 2020 r. Zmiany miały i mają na celu ujednolicenie i uproszczenie zasad stosowanych przez różne państwa UE w stosunku do transakcji wewnątrzwspólnotowych, w tym także w zakresie prawa do stosowania 0-proc. stawki VAT. Przepisy te zostały wprowadzone Rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. (dalej: Rozporządzenie), a zatem aktem prawnym mającym zasięg ogólny, wiążącym w całości i bezpośrednio obowiązującym we wszystkich państwach członkowskich. Zmiany te funkcjonują pod nazwą „Quick fixes”.
I tak, przykładowo – w przypadku transportu własnego lub w przypadku transportu wykonanego przez przewoźnika działającego na rzecz podatnika (sprzedawcy) – zgodnie z brzmieniem przepisów Rozporządzenia, dla celów stosowania 0-proc. stawki podatku dla dostaw wewnąrzwspólnotowych (WDT) podatnik powinien posiadać co najmniej 2 dokumenty, niebędące ze sobą w sprzeczności, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem oraz od sprzedawcy i od nabywcy. Dokumenty, o których mowa w Rozporządzeniu to:
- podpisany list przewozowy CMR
- konosament
- faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów
- polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów
- dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów
- dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia
- poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.
Nasz ustawodawca nie zdążył zaimplementować przepisów do polskiego porządku prawnego z dniem 1 stycznia 2020 r. W związku z tym, w okresie przejściowym dał podatnikom wybór – podatnicy mogli stosować przepisy ustawy o VAT lub przepisy Rozporządzenia. Warunkiem było jedynie stosowanie wybranych przepisów konsekwentnie we wszystkich aspektach dotyczących rozliczania transakcji WDT.
Ostatecznie nowe reguły „Quick Fixes” zostały zaimplementowane w lipcu 2020 r. Jednak, jak wskazuje niniejsza interpretacja wydana przez Dyrektora KIS, podatnicy mogą nadal stosować przepisy ustawy o VAT w zakresie dokumentacji potwierdzającej wywóz towarów, w przypadku niespełnienia warunków wprowadzonych ww. Rozporządzeniem. Podatnik (sprzedawca) będzie mógł udowodnić w sposób – zgodny z dotychczasowymi przepisami ustawy o VAT – wywóz towarów. Podejście fiskusa w tym zakresie można zdecydowanie ocenić na „plus”, bowiem funkcjonujące u podatników już od lat procesy wewnętrzne w zakresie gromadzenia dokumentacji przewozowej mogą pozostać niezmienione. Obawy, co do prawidłowej interpretacji oraz zastosowania przepisów unijnych mogą zostać odłożone na bok.
Ponadto, wykraczając poza zakres zapytania podatnika, organ interpretacyjny wskazał, że moc dowodową będą mieć także dokumenty posiadane w innej formie, niż forma papierowa. A zatem, dokumenty otrzymane w formie elektronicznej, bądź ksero, skan lub faks będą akceptowane, pod warunkiem, że nie będą budzić wątpliwości co do ich autentyczności. Takie stwierdzenie – w dobie powszechnej digitalizacji i automatyzacji – niezmiernie cieszy, co jest kolejnym „plusem” na korzyść fiskusa. Ponadto, wspomniana interpretacja potwierdza pozytywną już istniejącą linię orzeczniczą w tym zakresie.
Zachęcamy do zapoznania się z pełnym komentarzem do interpretacji na stronie prawo.pl.
