Podatek minimalny od budynków z założenia miał być neutralny. Dlatego procedura jego zwrotu nie powinna być długotrwała i skomplikowana. Obecna praktyka jest inna i niezbędne są tu zmiany. Ich zapowiedź została zawarta w projekcie nowelizacji ustawy o CIT.
Przepisy o podatku minimalnym od budynków obowiązują od 1 stycznia 2018 r., a następnie od 2019 r. zostały zmodyfikowane. Przewidują one, że podatnik, bez względu na formę i rodzaj prowadzonej działalności, jest zobowiązany do zapłaty podatku od przychodów z budynków będących środkami trwałymi posiadanymi na własność (współwłasność), położonymi w Polsce, stanowiącymi składnik majątku związany z działalnością gospodarczą (na gruncie PIT), oddanymi w całości albo części do odpłatnego używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Jednocześnie została określona kwota wolna od podatku w wysokości 10 mln zł. Limit ten przypada na podatnika bez względu na liczbę i wartość posiadanych przez niego budynków, z pewnymi szczególnymi modyfikacjami dla grup kapitałowych. W okresie stanu epidemii pobór podatku został zawieszony, jednak powrócił wraz z uchyleniem tego stanu, a problemy ze zwrotem zostały.
Ważne: Podatek od przychodów z budynków, wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc.
Z założenia podatek minimalny od budynków jest neutralny, co oznacza, że może być on niezapłacony (gdy przewyższa go podatek obliczony na zasadach ogólnych), jak również można go zapłacić i odliczyć od podatku obliczonego na zasadach ogólnych – zarówno na poziomie zaliczek, jak też w rozliczeniu za rok podatkowy. Ważne jest również to, że nieodliczona kwota podatku od przychodów z budynków jest podatnikowi zwracana po rozliczeniu rocznym, na jego wniosek, o ile organ podatkowy nie stwierdzi nieprawidłowości w wysokości zobowiązania podatkowego (straty) oraz w zakresie podatku minimalnego od budynków. Organ podatkowy, oceniając uprawnienie do takiego zwrotu, bierze pod uwagę głównie to, czy ponoszone przez podatnika koszty finansowania dłużnego w związku z nabyciem (wytworzeniem) budynku, a także inne przychody i koszty, ustalone zostały na warunkach rynkowych.
Praktyka stosowania tych przepisów pokazała jednak, że występują kłopoty z procedurą zwrotu podatku minimalnego na wniosek podatnika. Kłopoty te wynikają z faktu, że przepisy nie precyzują trybu weryfikacji i zwrotu podatku. W konsekwencji za każdym razem organy podatkowe wszczynają postępowanie podatkowe (czasem połączone z innymi procedurami, jak np. czynnościami sprawdzającymi czy kontrolą podatkową), które kończy się wydaniem decyzji o zwrocie. W konsekwencji cała procedura jest długotrwała i skomplikowana, a skoro podatek od budynków ma być neutralny, nie może on inicjować prowadzenia rozbudowanych procedur kontrolnych. Dlatego też Ministerstwo Finansów zaproponowało w projekcie nowelizacji ustawy o CIT i innych ustaw (który jest obecnie na etapie konsultacji) uproszczenie całej procedury zwrotu podatku od przychodów z budynków. Z przepisów ma zniknąć obowiązek wydawania decyzji o zwrocie podatku w przypadku braku wątpliwości co do wniosku o zwrot.
Przepisy w tym zakresie miałyby się zmienić od 1 stycznia 2023 r.
Źródło: https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12361255/katalog/12889734#12889734_
