Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, podatkowi u źródła w wysokości 20% podlegają płatności dokonywane m.in. z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego.
Ustawa o CIT nie wprowadza jednak definicji pojęcia urządzenia przemysłowego, co generuje trudności interpretacyjne i niepewność co do zakresu przedmiotowego. Z praktyki interpretacyjnej organów można wnioskować, że przyjmują one często szerokie rozumienie tego terminu, uznając za urządzenie przemysłowe każde urządzenie służące wykonywaniu danej czynności w przemyśle.
Jeżeli chodzi więc o laptopy, to mogą one być uznane za urządzenia przemysłowe, gdy są wykorzystywane do celów związanych z działalnością produkcyjną, na przykład w procesach projektowych, do sterowania maszynami, czy do analizy danych produkcyjnych. Ostateczna kwalifikacja zależy jednak od konkretnego przypadku i może wymagać indywidualnej interpretacji podatkowej celem wyeliminowania wątpliwości.
Stanowisko WSA
W dniu 4 czerwca 2024 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu orzekł w swym wyroku (sygn. I SA/Po 202/24), że laptopy służące do świadczenia usług w zakresie doradztwa biznesowego, raportowania, kontrolingu, danych podstawowych, aplikacji biznesowych IT oraz tradycyjnych usług związanych z księgowością są urządzeniami przemysłowymi.
Stan faktyczny
Sprawa dotyczyła spółki, która posiadała w Polsce siedzibę oraz podlegała opodatkowaniu od całości dochodów w kraju. Podstawową jej działalnością była działalność rachunkowo-księgowa oraz doradztwo podatkowe. Na mocy zawartej umowy leasingu podmiot mający siedzibę w Holandii dostarczał odpłatnie Spółce sprzęt komputerowy. Laptopy miały być wykorzystywane przez pracowników Spółki w pracy biurowej, nie były one wykorzystywane do procesów handlowych, przemysłowych lub naukowych.
Spór będący przedmiotem rozstrzygnięcia sprawy przez WSA dotyczył kwestii, czy przedmiotowe laptopy stanowią urządzenia przemysłowe, handlowe lub naukowe w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT i w konsekwencji czy wypłacane przez Spółkę wynagrodzenie na rzecz kontrahenta z tytułu umowy leasingu laptopów będzie stanowić płatność podlegającą opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w kraju (tzw. podatkiem u źródła).
Organ podatkowy stał na stanowisku, że bez wykorzystywania przez pracowników Spółki laptopów w pracy biurowej, Spółka nie mogłaby wykonywać czynności w ramach swojej działalności. Organ wskazał, że pojęcie „urządzenia przemysłowego” należy rozumieć szeroko i powinno ono obejmować także laptopy wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Jego zdaniem definicji tej nie należy zawężać do urządzeń wykorzystywanych bezpośrednio przy produkcji. W związku z tym również laptopy, wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, w tym w pracach biurowych, należy zakwalifikować jako urządzenia przemysłowe.
Spółka zaskarżyła wydaną interpretację, jednak Wojewódzki Sąd Administracyjny przyznał rację organowi uznając, że laptopy są wykorzystywane przez Spółkę w profesjonalnym obrocie i są one niewątpliwie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą polegającą na świadczeniu usług. Sąd wskazał również, że urządzenie przemysłowe w rozumieniu art. 21 ust. 1 ustawy o CIT nie musi być wykorzystywane bezpośrednio w procesie produkcji.
W uzasadnieniu znajdziemy odniesienie do zapisów zawartych we właściwej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania, tj. do art. 12 ust 4 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Warszawie dnia 13 lutego 2002 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 216, poz. 2120). Zdaniem Sądu Spółka słusznie wskazała, że zawarte w tym przepisie pojęcie „użytkowanie” należy rozumieć szerzej, tj. obejmuje ono również wynajem, dzierżawę lub inne korzystanie z takiego urządzenia na podstawie zawartych w tym zakresie umów cywilnoprawnych. Sąd podkreślił, że istotny jest rodzaj usług oferowanych przez Spółkę, obejmujących doradztwo biznesowe, raportowanie, kontroling, zarządzanie danymi podstawowymi, aplikacje IT dla biznesu oraz konwencjonalne usługi księgowe. Wskazał, iż są to usługi, w których komputer (laptop) stanowi kluczowe narzędzie umożliwiające ich efektywne i fachowe wykonanie. W opinii Sądu nie istnieją zatem przekonujące argumenty, by ograniczać zastosowanie omawianych laptopów wyłącznie do zadań biurowych.
Podsumowanie
Jak wynika z powyższego, o kwalifikacji danego urządzenia jako urządzenia przemysłowego decyduje cecha konstrukcyjna i użytkowa danego urządzenia, a nie okoliczność lub sposób, w jaki urządzenie to jest w danym okresie wykorzystywane. Pojęcie „urządzenie przemysłowe” odnosi się do każdego rodzaju sprzętu używanego w profesjonalnym obrocie, który jest powiązany
z działalnością danej firmy. Jednakże nie jest wymagane, aby były one używane bezpośrednio w procesie produkcji.
Ze względu na szerokie możliwości zastosowania urządzeń jakim są laptopy niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej, należy każdorazowo zbadać aspekt funkcjonalny ich wykorzystywania do zadań przemysłowych w działalności podatnika.