Początek 2025 roku przyniósł znaczące zmiany w zakresie podatku od nieruchomości. W życie weszła nowelizacja ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, która zmieniła m.in. definicje budynku i budowli. Celem nowych regulacji było m.in. usunięcie dotychczasowych wątpliwości interpretacyjnych. Nowe przepisy nie usunęły wątpliwości podatników, czego dowodem są najnowsze interpretacje indywidualne wydawane przez organy lokalne.
Definicja „trwałego związania z gruntem” – mobilne kontenery
W dniu 6 lutego 2025 r. Prezydent Miasta Rzeszowa wydał interpretację indywidualną dotyczącą opodatkowania podatkiem od nieruchomości mobilnych kontenerów wykorzystywanych w branży budowlanej (takich jak kontenery sanitarne, biurowe, podłączone do instalacji wodno-kanalizacyjnej oraz elektrycznej). Wnioskodawca wskazywał, że kontenery są konstrukcjami mobilnymi, przenoszonymi między placami budowy, posadowionymi jedynie na bloczkach betonowych. Zdaniem wnioskodawcy brak trwałego połączenia oraz fakt, że kontenery nie powstają w procesie robót budowlanych, powodują, że nie spełniają warunków uznania za przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości.
Organ podatkowy nie podzielił jednak tego stanowiska. Prezydent Miasta Rzeszowa uznał, że fakt podłączenia kontenerów do instalacji sanitarnych lub elektrycznych oraz zapewnienie im stabilności sprawia, że uzyskują one cechy trwałego związania z gruntem. W konsekwencji, nawet jeśli kontenery są mobilne oraz nie są przymocowane do gruntu, np. poprzez wylewkę betonową, mogą zostać uznane za budowle i podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Organ wskazał bowiem, że spełnienie przesłanki trwałego związania z gruntem jest kluczowe dla uznania kontenera (wprost wymienionego w załączniku do ustawy) jako budowli.
Definicja budynku mieszkalnego – garaże w budynkach handlowo-usługowych
W interpretacji z 8 kwietnia 2025 roku Prezydent Miasta Białegostoku rozstrzygał, czy garaże zlokalizowane w budynkach handlowo-usługowych mogą korzystać ze stawki podatku właściwej dla budynków mieszkalnych. Wnioskodawca argumentował, że garaże służą mieszkańcom budynków i powinny być traktowane jako część budynku mieszkalnego.
Organ podatkowy uznał jednak, że skoro budynek został sklasyfikowany w ewidencji jako handlowo-usługowy, a garaże znajdują się w kondygnacji podziemnej przeznaczonej na cele niemieszkalne, to powierzchnia ta nie może korzystać z preferencyjnej stawki podatkowej. Opodatkowanie powinno nastąpić według stawki właściwej dla powierzchni użytkowej związanej z działalnością gospodarczą.
Parkingi przy budynkach mieszkalnych
Pozytywną dla podatników interpretację indywidualną wydał Prezydent Miasta Poznania.
Interpretacja ta dotyczyła opodatkowania parkingów wykorzystywanych przez mieszkańców spółdzielni mieszkaniowej. Wnioskodawca argumentował, że miejsca parkingowe zlokalizowane na działkach przy budynkach mieszkalnych, za które pobierane są opłaty pokrywające tylko koszty utrzymania, nie powinny być uznawane za budowle związane z działalnością gospodarczą.
Organ podatkowy uznał, że parkowanie na takich miejscach nie jest prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Tym samym parkingi te podlegają preferencyjnemu opodatkowaniu właściwemu dla zasobów mieszkaniowych, a nie jak budowle związane z działalnością gospodarczą.
Budowle związane z budynkiem – doki przeładunkowe
W interpretacji z 23 stycznia 2025 roku rozstrzygnął problem opodatkowania doków przeładunkowych znajdujących się przy halach produkcyjnych. Wnioskodawca twierdził, że doki przeładunkowe są integralną częścią budynku, a nie odrębną budowlą.
Organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe. Wskazał, że doki przeładunkowe, ze względu na ich funkcję oraz fakt, że są wymienione w załączniku nr 4 do ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, należy traktować jako odrębne budowle podlegające odrębnemu opodatkowaniu. Decydujące znaczenie miała tutaj funkcjonalna odrębność doków oraz ich znaczenie użytkowe jako elementów infrastruktury technicznej.
Praktyczne wnioski płynące z pierwszych interpretacji indywidualnych
Dotychczasowe interpretacje indywidualne lokalnych organów wskazują, że nowe przepisy o podatku od nieruchomości są interpretowane w sposób rygorystyczny. Przedsiębiorcy powinni bardzo dokładnie analizować stan faktyczny związany z użytkowaniem nieruchomości i obiektów budowlanych. Różne kryteria, np. mobilności, czasowości czy charakteru instalacji pomocniczych, mogą przesądzać o powstaniu ryzyka podatkowego w podatku od nieruchomości.
W przypadku wątpliwości warto występować o interpretacje indywidualne we własnych sprawach, dokumentować sposób użytkowania obiektów oraz analizować okoliczności związane z daną nieruchomością.
