Jeśli podatnik wynajmie salę konferencyjną w nieruchomości objętej minimalnym podatkiem od budynków, od drugiego dnia miesiąca może uniknąć konieczności płacenia podatku – wynika z przepisów. Taka praktyka może być jednak dość ryzykowna.
Przepisy dotyczące minimalnego podatku od budynków komercyjnych obowiązują od 2018 roku. Od początku 2019 roku (nowelizacja ustawy o CIT z 15 czerwca 2018 r.; Dz.U. z 2018 r. poz. 1291) mają nieco zmienioną formę. Przypomnijmy najważniejsze zasady z nich wynikające. Otóż podatek dochodowy od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem, który:
- stanowi własność albo współwłasność podatnika
- został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze
- jest położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
– wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc.
Podstawę opodatkowania – z pewnymi wyjątkami określonymi w ustawie – stanowi suma przychodów z poszczególnych budynków, pomniejszona o kwotę 10 000 000 zł. Przy czym ustawodawca, dość przewrotnie w tym przypadku, przez przychody rozumie wartość początkową nieruchomości, a nie faktycznie uzyskiwane przychody.
Z kolei podatnicy mają obowiązek za każdy miesiąc obliczać podatek od tych przychodów z budynków i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który płacony jest podatek. Jeżeli podatnik przed upływem tego terminu złoży zeznanie roczne, podatek od przychodów z budynków za ostatni miesiąc roku podatkowego wpłaca nie później niż w terminie złożenia tego zeznania.
Zakres opodatkowania
W wyniku wspomnianej nowelizacji ustawy o CIT, od 1 stycznia 2019 r., minimalnym podatkiem dochodowym zostały objęte wszystkie nieruchomości – budynki, niezależnie od ich klasyfikacji (m.in. mieszkalne, niemieszkalne, przemysłowe, magazynowe) położone w Polsce, jeżeli generują przychody z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Z zakresu tego podatku zostały wyłączone jedynie przychody z budynków mieszkalnych, jeżeli zostały oddane do używania w ramach rządowych (samorządowych) programów dotyczących budownictwa społecznego, przy spełnieniu warunków określonych w ustawie. Ponadto nie ustala się przychodu od środka trwałego będącego budynkiem, który stanowi własność albo współwłasność podatnika oraz został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, w przypadku, gdy łączny udział oddanej do używania powierzchni użytkowej budynku nie przekracza 5% całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku.
W związku z tym, pojawia się pytanie czy od pomieszczeń, np. sal konferencyjnych, wynajmowanych na godziny bądź dni w danym miesiącu, podatek będzie trzeba uregulować. Takim przypadkiem zajął się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (interpretacja indywidualna nr 0111-KDIB1-2.4010.37.2019.1.MS), wyjaśniając, że ustawodawca z zakresu omawianego podatku nie wyłączył przychodów z budynków, w których pomieszczenia wynajmowane są na godziny lub poszczególne dni w danym miesiącu. Gdyby wolą ustawodawcy było dokonanie takich wyłączeń, stosowane regulacje w tym zakresie znalazłyby się w ustawie.
Potrzebne będą wyliczenia proporcji
Zdaniem Dyrektora KAS, w sytuacji, gdy budynek został oddany w najem (dzierżawę) w części, przychód ustala się proporcjonalnie do udziału powierzchni wynajętej (dzierżawionej) w całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku. Proporcję ustala się na pierwszy dzień każdego miesiąca, a w miesiącu, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji, na dzień wprowadzenia środka trwałego do ewidencji. Nie ma tu znaczenia czas, na jaki zawarta jest umowa najmu – godzina czy dzień. W kalkulacji podatku trzeba więc ująć nawet powierzchnię wynajętą na kilka godzin lub dni w danym miesiącu, jeżeli powierzchnia ta objęta jest umową najmu (dzierżawy) na pierwszy dzień miesiąca.
Zatem jeśli podatnik wynajmuje pomieszczenia w budynku, np. sale konferencyjne, na kilka godzin lub dni w danym miesiącu, należy uwzględnić ten fakt przy obliczaniu minimalnego podatku od powierzchni komercyjnych.
Zgodnie z art. 24b ust. 6 ustawy o CIT Dyrektor KAS podpowiedział, że dokonując obliczenia podatku trzeba wziąć pod uwagę przychód ustalony proporcjonalnie do udziału powierzchni użytkowej oddanej do używania w całości powierzchni użytkowej budynku. Proporcję tę ustala się na pierwszy dzień każdego miesiąca, a w miesiącu, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji o dniu wprowadzenia środka trwałego do ewidencji. Zatem ustalając przychód ze środka trwałego należy wziąć pod uwagę proporcję powierzchni oddanej do używania w proporcji całkowitej budynku ustaloną na pierwszy dzień każdego miesiąca. Przy obliczaniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem nie należy uwzględniać części wspólnych, w przypadku których nie jest możliwe ustalenie jaka ich część dotyczy wynajmowanej powierzchni.
Po lekturze przepisów podatkowych, a także wskazówek z cytowanej interpretacji podatkowej, można wyciągnąć wniosek, że wystarczy, aby umowa najmu, np. sali konferencyjnej, była zawarta drugiego dnia miesiąca, a podatnik uniknie konieczności płacenia minimalnego podatku od powierzchni komercyjnych, o czym sygnalizowały już niektóre media. Faktycznie, przepisy wydają się być nieprecyzyjne i istnieje potrzeba ich modyfikacji, aby te wątpliwości usunąć. Nie rekomendujemy jednak – mimo to – omijania podatku w ten sposób. Organy podatkowe mogą bowiem zastosować wobec podatnika przepisy Ordynacji podatkowej dotyczące klauzuli obejścia prawa podatkowego.
