Ważny wyrok dla branży IT w sprawie 50% kosztów uzyskania przychodów

Spread the love

Wysokość honorarium autorskiego na potrzeby rozliczenia 50% kosztów uzyskania przychodów może być ustalona w stałej miesięcznej kwocie. Taki wniosek płynie z niedawnego wyroku NSA (sygn. II FSK 1890/20) dotyczącego producenta gier komputerowych, który zdecydował się wdrożyć u swoich pracowników tzw. autorskie koszty uzyskania przychodów.

Dla przypomnienia przepisy ustawy o PIT przewidują prawo do zastosowania podwyższonych 50% kosztów uzyskania przychodów do tej części wynagrodzenia pracowników-twórców, która stanowi wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich do utworów (honorarium autorskie). Takimi utworami mogą być m.in. efekty prac programistów, twórców gier czy grafików komputerowych.

W sprawie, będącej przedmiotem rozstrzygnięcia przed NSA, twórca gier komputerowych zwrócił się do organu podatkowego z wnioskiem o interpretacje przepisów celem m.in. potwierdzenia, że może, na potrzeby rozliczania wspomnianej preferencji podatkowej, ustalić honorarium autorskie w stałej, zryczałtowanej miesięcznej kwocie. Organ interpretacyjny zakwestionował taką możliwość argumentując, że ustalone w ten sposób wynagrodzenie nie spełnia ustawowych przesłanek albowiem przez ustalenie/wyodrębnienie honorarium nie można uznać sytuacji, w której kwota wynagrodzenia należna pracownikowi z tytułu przeniesienia praw autorskich jest taka sama w każdym miesiącu, bez względu na to, ile i jakie utwory zostały przekazane w danym miesiącu

Sąd nie podzielił interpretacji organu interpretacyjnego, zwracając uwagę, iż jedynym warunkiem zastosowania preferencyjnych kosztów autorskich jest bycie twórcą w rozumieniu przepisów prawa autorskiego i otrzymywanie wynagrodzenia w związku z korzystaniem z praw do utworu. Niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej i wprowadzenie dodatkowych warunków do obowiązujących przepisów. Dodatkowo uznał, że uzależnienie wysokości honorarium od czasu pracy twórczej jest dopuszczalne z uwagi na swobodę kontraktową stron stosunku pracy. Orzeczenie jest prawomocne.