Prezydent podpisał już pakiet ustaw składających się na tzw. „tarczę antykryzysową”. W życie wejdą też liczne zmiany w specustawie z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych („Ustawa”), która stanowi trzon rządowej tarczy.
Wprowadzona nowelizacja Ustawy zawiera liczne oraz poważne zmiany dotyczące prawa pracy, które w szczególności wprowadzają dalsze udogodnienia z perspektywy pracodawców. Ustawa w wersji z 2 marca 2020 r. wprowadziła już między innymi pracę zdalną oraz dodatkowy zasiłek opiekuńczy. Nowelizacja zakłada zaś, że zatrudniający zostaną wyposażeni w kolejne możliwości reagowania na zaistniały kryzys, który mocno uderzył w rynek pracy i będzie na nim odczuwalny przez wiele miesięcy.
Poniżej prezentujemy główne założenia dotyczące nowelizacji Ustawy w związku z kwestiami pracowniczymi.
OBNIŻENIE WYNAGRODZEŃ
Zaistniała sytuacja kryzysowa z pewnością doprowadzi do wzrostu bezrobocia oraz zwolnień w zakładach pracy. Ustawodawca zareagował na to zagrożenie proponując możliwość obniżenia wynagrodzeń pracowników objętych przestojem ekonomicznym w związku z epidemią koronawirusa. Wynagrodzenie będzie mogło zostać obniżone o nie więcej niż 50%, jednak wciąż nie będzie mogło być niższe, aniżeli minimalne wynagrodzenie za pracę, które wynosi w 2020 r. 2600 złotych brutto (przy uwzględnieniu określonego wymiaru czasu pracy).
Wprowadzona zostanie także możliwość dofinansowania wynagrodzeń przez Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, jednak udział Funduszu nie będzie mógł przekroczyć 50% minimalnego wynagrodzenia za pracę (czyli kwoty 1300 złotych).
OBNIŻENIE WYMIARU CZASU PRACY ORAZ DOFINANSOWANIE
Większą elastyczność z perspektywy pracodawców spowoduje nie tylko możliwość obniżenia wynagrodzeń, ale także nowe zasady dotyczące redukcji wymiaru czasu pracy.
Pracodawca, który odnotował spadek obrotów gospodarczych w związku z epidemią koronawirusa będzie mógł zredukować wymiar czasu pracy o 20%, jednak taka redukcja nie może spowodować, że pracownik będzie zatrudniony na mniej niż ½ etatu.
Konsekwentnie, wynagrodzenie pracownika po redukcji jego etatu nie może być poniżej minimalnego wynagrodzenia za pracę. Pojawi się także możliwość uzyskania dofinansowania wynagrodzeń w wysokości maksymalnie 40% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za pracę w poprzednim kwartale. Obecnie ta kwota wynosi 2079,43 złotych, jednak w przypadku kolejnych okresów konieczne będzie weryfikowanie wysokości przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za pracę, które zapewne zmniejszy się z uwagi na rozpoczynający się kryzys ekonomiczny.
Możliwość podjęcia powyższych działań jest uzależniona od spadku obrotów gospodarczych pracodawcy według wskaźników określonych szczegółowo przez ustawodawcę. Spadek obrotów będzie rozpatrywany według kryteriów ilościowych lub wartościowych, zależnie od spadku sprzedaży towarów lub usług.
Znowelizowana Ustawa precyzuje szczegółowe zasady w tym zakresie. Jako wartość bazową przyjęto spadek obrotów o co najmniej 15%, jeżeli przyjęta zostanie skala spadku obrotów w co najmniej 2 miesiącach kalendarzowych następujących po 1 stycznia 2020 r. lub spadek obrotów o co najmniej 25% w dowolnym jednym miesiącu w 2020 r. Wobec tego, łatwiej będzie uzyskać wsparcie, jeżeli istotny spadek obrotów będzie trwał dłużej niż miesiąc (wówczas próg ulega obniżeniu z 25% do 15%).
DOFINANSOWANIE WYNAGRODZEŃ
Podsumowując powyższe regulacje dotyczące dofinansowania wynagrodzeń, pracodawca będzie mógł zwrócić się o wsparcie do Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w celu ochrony miejsc pracy, jeżeli jego pracownicy będą objęci przestojem ekonomicznym lub obniżonym wymiarem czasu pracy.
Wsparcie będzie udzielane w kwocie do 1300 złotych brutto (50% minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2020 r.) lub do wysokości połowy obniżonego wynagrodzenia pracownika (w odniesieniu do kwoty już po redukcji wymiaru czasu pracy), jednak wówczas maksymalnie w kwocie odpowiadającej 40% przeciętnego wynagrodzenia za pracę (czyli obecnie 2079,43 złotych).
Dofinansowanie nie przysługuje jednak do wynagrodzeń pracowników, których wynagrodzenie uzyskane w miesiącu poprzedzającym złożenie wniosku było wyższe niż 300% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.
POSTOJOWE DLA PRZEDSIĘBIORCÓW
W projekcie specustawy przewidziano także wypłatę postojowego dla przedsiębiorców. Warunki jego wypłaty będą nieco bardziej skomplikowane. W projekcie bardzo szczegółowo rozpisano warunki uzależniające udzielenie takiej pomocy. Wsparcie to ma objąć:
- dofinansowanie części kosztów wynagrodzeń pracowników danego przedsiębiorcy oraz należnych od nich składek na ubezpieczenia społeczne – w przypadku mikro-, małych i średnich przedsiębiorców zatrudniających pracowników,
- dofinansowanie części kosztów prowadzenia działalności – w przypadku przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną niezatrudniającego pracowników.
Dofinansowanie będzie mogło zostać przyznane przy spadku obrotów gospodarczych przedsiębiorcy w następstwie wystąpienia COVID-19. Przez spadek obrotów gospodarczych rozumie się zmniejszenie sprzedaży towarów lub usług, w ujęciu ilościowym lub wartościowym obliczone jako stosunek łącznych obrotów w ciągu dowolnie wskazanych 2 kolejnych miesięcy kalendarzowych, przypadających w okresie po 1 stycznia 2020 r. do dnia poprzedzającego dzień złożenia wniosku o przyznanie dofinansowania, w porównaniu do łącznych obrotów w ciągu dowolnie wskazanych 2 kolejnych miesięcy kalendarzowych roku poprzedniego; za miesiąc uważa się także 30 kolejno po sobie następujących dni kalendarzowych, w przypadku gdy dwumiesięczny okres porównawczy rozpoczyna się w trakcie miesiąca kalendarzowego, to jest w dniu innym niż pierwszy dzień danego miesiąca kalendarzowego.
Forma dofinansowania będzie zależeć od sytuacji danej firmy. W projekcie przewidziano, że w przypadku przedsiębiorców zatrudniających pracowników:
Dofinansowanie:
- będzie obejmowało część kosztów wynagrodzeń pracowników oraz należnych od nich składek na ubezpieczenia społeczne (należnych zarówno od pracowników, jak i przedsiębiorcy będącego pracodawcą) – przedsiębiorca będzie mógł wystąpić o dofinansowanie wynagrodzeń wszystkich pracowników, jak też tylko części z nich;
- będzie mogło zostać przyznane, gdy spadek obrotów wyniesie:
– co najmniej 30% – w wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej jako iloczyn liczby pracowników objętych wnioskiem o dofinansowanie i 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę,
– co najmniej 50% – w wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej jako iloczyn liczby pracowników objętych wnioskiem o dofinansowanie i 70% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę,
– co najmniej 80% – w wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej jako iloczyn liczby pracowników objętych wnioskiem o dofinansowanie i 90% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę; - może być przyznane na okres nie dłuższy niż:
– 6 miesięcy – w przypadku mikroprzedsiębiorców i małych przedsiębiorców,
– 3 miesięcy – w przypadku średnich przedsiębiorców.
Dofinansowanie będzie wypłacane co miesiąc, po złożeniu przez przedsiębiorcę oświadczenia o zatrudnianiu w danym miesiącu pracowników objętych umową, według stanu na ostatni dzień miesiąca, za który dofinansowanie będzie wypłacane.
Wysokość dofinansowania nie może przekroczyć faktycznie poniesionych kosztów na wynagrodzenia pracowników i składek na ubezpieczenia społeczne od tych wynagrodzeń.
Wnioski o dofinansowanie przedsiębiorca będzie składał do powiatowego urzędu pracy właściwego ze względu na swoją siedzibę lub miejsce wykonywania pracy przez pracowników w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia naboru przez dyrektora powiatowego urzędu pracy.
We wniosku o przyznanie dofinansowania przedsiębiorca będzie musiał oświadczyć o spełnianiu określonych warunków, m.in. w zakresie wielkości spadku obrotów, liczbie pracowników czy też o wielkości pomocy de minimis, składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Jednocześnie wprowadzone będzie zastrzeżenie, że przedsiębiorca nie może otrzymać dofinansowania w części, w której te same koszty zostały albo zostaną sfinansowane z innych środków publicznych.
Dofinansowanie wykorzystane przez przedsiębiorcę niezgodnie z przeznaczeniem będzie podlegało zwrotowi w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania starosty. Nie jest przewidziane naliczanie odsetek od kwoty należnej do zwrotu. Pomoc udzielana przedsiębiorcy będzie udzielana zgodnie z warunkami dopuszczalności pomocy de minimis.
W przypadku przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną niezatrudniającego pracowników:
Dofinansowanie będzie:
- obejmowało część kosztów prowadzenia przez niego działalności;
- mogło zostać przyznane, gdy spadek obrotów wyniesie:
– co najmniej 30% – w wysokości 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę miesięcznie,
– co najmniej 50% – w wysokości 70% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę miesięcznie,
– co najmniej 80% – w wysokości 90% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę miesięcznie - przyznawane na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy;
- wypłacane jednorazowo.
Przedsiębiorca będzie zobowiązany do prowadzenia działalności gospodarczej przez okres, na który przyznane zostało dofinansowanie, zaś w przypadku niewywiązania się z tego warunku będzie musiał zwrócić otrzymane dofinansowanie w kwocie proporcjonalnej do okresu nieprowadzenia działalności gospodarczej w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania starosty. Od zwrotu nie będą naliczane odsetki.
Wniosek o dofinansowanie przedsiębiorca będzie składał do powiatowego urzędu pracy właściwego ze względu na miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia naboru przez dyrektora powiatowego urzędu pracy.
Również i tu we wniosku o przyznanie dofinansowania przedsiębiorca będzie musiał oświadczyć o spełnianiu określonych warunków, m.in. w zakresie wielkości spadku obrotów, czy też o wielkości pomocy de minimis, składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.
Przedsiębiorca nie otrzyma dofinansowania w części, w której te same koszty prowadzenia działalności gospodarczej zostały albo zostaną sfinansowane z innych środków publicznych. Pomoc udzielana przedsiębiorcy będzie udzielana zgodnie z warunkami dopuszczalności pomocy de minimis.
ŚWIADCZENIA POSTOJOWE DLA SAMOZATRUDNIONYCH ORAZ OSÓB ZATRUDNIONYCH NA UMOWACH CYWILNOPRAWNYCH
W specustawie znalazła się propozycja jednorazowej wypłaty dla osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą oraz osób wykonujących pracę na podstawie umów cywilnoprawnych, tzw. świadczenie postojowe.
Świadczenie to przysługiwać będzie w wysokości 80% minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w 2020 r., czyli w kwocie 2080 złotych. Świadczenie nie będzie podlegać oskładkowaniu i opodatkowaniu ze względu na jego charakter socjalny i ma być finansowane przez Fundusz Pracy.
Jeżeli przestój ekonomiczny związany z koronawirusem będzie się przedłużał, zarówno osoby prowadzące działalność gospodarczą, jak i osoby pracujące na umowach cywilnoprawnych będą mogły ubiegać się o wypłatę drugiego świadczenia postojowego. Wtedy pomoc skierowana do nich wyniesie łącznie 4160 złotych. Druga transza wyniesie tyle samo, czyli 2080 złotych.
Prawo do tego świadczenia będzie przysługiwać z tytułu przestoju ekonomicznego (w następstwie wystąpienia zagrożenia epidemicznego), które trwało co najmniej 30 dni przed miesiącem, w którym składany jest wniosek o świadczenie, pod warunkiem, że przychód w miesiącu poprzedzającym złożenie wniosku o przyznanie świadczenia był niższy od 300% prognozowanego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w gospodarce narodowej w 2020 r. (5 227 złotych x 300% = 15 681 złotych).
Świadczenie będzie przysługiwać, jeśli osoby te rozpoczęły prowadzenie działalności przed 1 marca 2020 r. i nie zawiesiły działalności gospodarczej, a ich przychód z prowadzenia tej działalności w stosunku do poprzedniego miesiąca kalendarzowego uległ obniżeniu o co najmniej 15%. Prowadzący działalność gospodarczą, dla których mają zastosowanie przepisy dotyczące zryczałtowanego podatku dochodowego w formie karty podatkowej i którzy korzystali ze zwolnienia sprzedaży z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT będą mieli prawo do świadczenia postojowego w wysokości 50% najniższego wynagrodzenia obowiązującego w 2020 r., ze względu na brak możliwości weryfikacji osiąganego przychodu. Świadczenie przysługiwać będzie także osobom, które zawiesiły prowadzenie działalności gospodarczej po 1 marca 2020 r.
Osoby wykonujące pracę na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. umów zlecenia i o dzieło będą mogły uzyskać świadczenie postojowe, jeśli umowa cywilnoprawna została zawarta przed 1 lutego 2020 r. Świadczenie będzie przysługiwać, jeżeli
wynagrodzenie z tytułu wykonywania umowy cywilnoprawnej wynosi co najmniej 50% najniższego wynagrodzenia obowiązującego w 2020 r. albo jeżeli zleceniodawca nie uzyskał pomocy na wypłatę wynagrodzeń w ramach rozwiązań związanych z przeciwdziałaniem skutkom gospodarczym wywołanych COVID-19.
Wysokość świadczenia nie będzie uzależniona od wysokości wynagrodzenia przewidzianego w umowie cywilnoprawnej jak również faktycznej wypłaty wynagrodzenia za ograniczone wykonanie umowy. W każdym przypadku wynosić będzie 80% minimalnego wynagrodzenia za pracę.
Świadczenie postojowe nie przysługuje jednak, jeżeli przychód uzyskany w ramach umowy cywilnoprawnej lub działalności gospodarczej w miesiącu poprzedzającym złożenie wniosku był wyższy niż 300% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.
Wypłata świadczenia postojowego następuje w formie bezgotówkowej na wskazany rachunek płatniczy osoby uprawnionej. Ze świadczenia postojowego nie dokonuje się potrąceń i egzekucji.
ODROCZENIE ZAPŁATY SKŁADEK ZUS
Jeżeli z powodu epidemii koronawirusa przedsiębiorca ma problemy, by zapłacić bieżące składki lub należności, które wynikają z zawartej już z ZUS umowy o rozłożenie zadłużenia na raty bądź odroczenie terminu płatności, może skorzystać z uproszczonych form pomocy:
- odroczenia o 3 miesiące terminu płatności składek za okres od lutego do kwietnia 2020 r.,
- zawieszenia na 3 miesiące realizacji umowy zawartej z ZUS, w której termin płatności rat bądź składek wyznaczono w okresie od marca do maja 2020 r., i tym samym wydłużenia o 3 miesiące terminu realizacji zawartej umowy.
Aby skorzystać z ulgi, należy złożyć stosowny wniosek (można go złożyć elektronicznie).
ZWOLNIENIE MIKROFIRM (ZATRUDNIAJĄCYCH DO 9 OSÓB) ZE SKŁADEK ZUS PRZEZ 3 MIESIĄCE
Zgodnie z projektem ustawy Państwo przejmie na 3 miesiące (za marzec, kwiecień i maj br.) pokrycie składek ZUS od mikrofirm zatrudniających do 9 osób, założonych przed 1 lutego br. Zwolnienie dotyczy składek za przedsiębiorcę i pracujące dla niego osoby.
Ze zwolnienia mogą skorzystać także samozatrudnieni z przychodem do 15 681 zł (300% przeciętnego wynagrodzenia), którzy opłacają składki tylko za siebie.
Zarówno przedsiębiorca, jak i pracujące dla niego osoby zachowają prawo do świadczeń zdrowotnych i z ubezpieczeń społecznych za okres zwolnienia ze składek.
PRZESUNIĘCIE TERMINU PŁATNOŚCI ZALICZEK
W przypadku zaliczek na podatek pobranych w marcu i kwietniu 2020 r. od wynagrodzeń wypłacanych przez pracodawców obowiązek zapłaty zostaje przesunięty na 1 czerwca 2020 r., jeżeli płatnicy (pracodawcy) ponieśli negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19. Regulację tę stosuje się odpowiednio do wypłat z tytułu umów zlecenia i umów o dzieło.
WYDŁUŻENIE OKRESU WAŻNOŚCI ZEZWOLEŃ NA PRACĘ CUDZOZIEMCA
Dla pracodawców zatrudniających cudzoziemców ważnym zapisem jest wydłużenie okresu ważności zezwoleń na pracę cudzoziemca (oraz decyzji o przedłużeniu zezwolenia na pracę) z mocy prawa, jak również wydłużenie dopuszczalnego okresu pracy bez zezwolenia na pracę w związku z oświadczeniem o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi, na czas stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2 i następujących po nim 30 dni.
PRZESTÓJ EKONOMICZNY A AKTY WEWNĄTRZZAKŁADOWE
Zmienione zasady dotyczące świadczenia pracy w związku z przestojem ekonomicznym powinny zostać uregulowane w układzie zbiorowym pracy lub w porozumieniu zawartym z organizacjami związkowymi lub przedstawicielami pracowników.
Jeżeli u pracodawcy nie działają żadne związki zawodowe, konieczne będzie zawarcie porozumienia z przedstawicielami pracowników wyłonionymi w trybie obowiązującym u pracodawcy.
Zmodyfikowane warunki pracy mają zostać uzgodnione z reprezentacją pracowników w terminie 2 dni od poinformowania przez pracodawcę o planowanych zmianach związanych z przestojem ekonomicznym czy obniżeniem wymiaru czasu pracy. Ustawodawca zakreślił wobec tego bardzo krótki termin pozwalający pracodawcom na niezwłoczne podejmowanie działań. Jeżeli nie dojdą oni do porozumienia ze związkami zawodowymi lub przedstawicielami pracowników, pracodawcy mogą ustalić nowe warunki samodzielnie, jednak – zgodnie z ogólnymi zasadami prawa pracy, przy założeniu uwzględnienia w miarę możliwości choćby częściowych ustaleń dokonanych z reprezentacją pracowników.
Nowelizacja Ustawy przewiduje, że w aktach wewnątrzzakładowych konieczne będzie wskazanie co najmniej grup zawodowych objętych przestojem lub obniżonym wymiarem czasu pracy, wymiaru obniżonego czasu pracy (przy zastosowaniu się do omówionych powyżej zasad dotyczących dopuszczalnego zakresu redukcji) oraz okresu czasowego, na który wprowadzone zostaną zmiany związane z kryzysem epidemiologicznym.
ZMIANY DOTYCZĄCE WYPOWIEDZEŃ ZMIENIAJĄCYCH
Zgodnie z Kodeksem pracy, pogorszenie warunków pracy lub płacy pracownika wymaga zachowania wymogów dotyczących wypowiedzeń zmieniających, o czym mowa w art. 42 Kodeksu pracy.
Ustawodawca na czas kryzysu epidemiologicznego wprowadza w tym zakresie poważną zmianę. Omówione powyżej niekorzystne dla pracowników zmiany dotyczące warunków świadczenia pracy w okresie przestoju ekonomicznego lub redukcji wymiaru czasu pracy nie wymagają ich przeprowadzenia przy zachowaniu procedury dotyczącej wypowiedzeń zmieniających.
ODPOCZYNEK DOBOWY I TYGODNIOWY
Zaplanowana została też redukcja wymiaru koniecznego minimalnego nieprzerwanego odpoczynku dobowego oraz tygodniowego. Obecnie wynoszą one kolejno 11 oraz 35 godzin.
Pracodawcy, u których wystąpił spadek obrotów gospodarczych według przesłanek ekonomicznych wskazanych w znowelizowanej Ustawie, będzie mógł ograniczyć nieprzerwany dobowy odpoczynek pracownika do 8 godzin, natomiast nieprzerwany odpoczynek tygodniowy do 32 godzin.
RÓWNOWAŻNY SYSTEM CZASU PRACY
Zliberalizowane mają także zostać przepisy dotyczące równoważnego systemu czasu pracy.
Dopuszczone będzie zawarcie porozumienia o wprowadzeniu równoważnego systemu czasu pracy, w ramach którego możliwe będzie przedłużenie dobowego wymiaru pracy, jednak do maksymalnie 12 godzin oraz w ramach okresu rozliczeniowego nieprzekraczającego 12 miesięcy. Zgodnie z ogólnymi zasadami dotyczącymi równoważnego systemu czasu pracy, dłuższy wymiar czasu pracy ma być „rekompensowany” krótszym wymiarem w innych dniach lub dniami wolnymi od pracy.
Wprowadzenie powyższych zmian dotyczących równoważnego systemu pracy wymaga jednak od pracodawcy zawarcia porozumienia ze związkami zawodowymi lub przedstawicielami pracowników. Dodatkowo, pracodawca będzie musiał przekazać kopię stosownego porozumienia okręgowemu inspektorowi pracy.
ZASIŁKI OPIEKUŃCZE
Ustawa wprowadziła w art. 4 możliwość uzyskania dodatkowego zasiłku opiekuńczego w wymiarze nie dłuższym niż 14 dni.
Nowelizacja Ustawy przewiduje dalsze ułatwienia w tym zakresie – dodatkowy zasiłek opiekuńczy będzie mógł przysługiwać przez jeszcze dłuższy czas. Wydłużenie tego terminu uzależniono jednak od regulacji Rady Ministrów dotyczących dalszego wydłużenia okresu, na który będą zamknięte placówki – żłobki, kluby dziecięce, przedszkola, placówki pobytu dziennego oraz inne placówki edukacyjne. Terminy te mają być ze sobą powiązane.
Z uzasadnienia nowelizacji Ustawy wynika, że celem ustawodawcy było dopasowanie regulacji dotyczących zasiłków opiekuńczych do przedłużających się komplikacji związanych z zamknięciem placówek oświaty dla najmłodszych.
BADANIA LEKARSKIE
Z uwagi na bardzo duże obciążenie służby zdrowia oraz konieczność dopasowania regulacji dotyczących badań medycyny pracy do zaistniałego kryzysu, zdecydowano się na liberalizację zasad dotyczących badań medycyny pracy.
Ze względu na pandemię COVID-19 zawieszone mają zostać badania okresowe, które jednak powinny zostać wykonane niezwłocznie (nie później niż 60 dni) po ustaniu epidemii jako przyczyny ich zawieszenia.
Na dotychczasowych zasadach mają być nadal przeprowadzane badania wstępne i kontrolne (pozostają konieczne), ale wprowadzono możliwość przeprowadzenia ich w innym trybie, tj. także przez innego lekarza, aniżeli lekarza medycyny pracy.
Orzeczenie takiego innego lekarza straci jednak moc po 30 dniach od odwołania stanu zagrożenia epidemiologicznego lub epidemii, wobec czego niezbędne będzie potwierdzenie ich przez lekarza medycyny pracy.
PRACOWNICZE PLANY KAPITAŁOWE (PPK)
Zmiany obejmują także wprowadzony powszechny oraz dobrowolny system gromadzenia środków – Pracownicze Plany Kapitałowe.
Ustawodawca zdecydował się na przesunięcie o pół roku obowiązku dotyczącego Pracowniczych Planów Kapitałowych w średnich przedsiębiorstwach – terminu na zawarcie umów o zarządzenie PPK i o prowadzenie PPK (odpowiednio do 27 października 2020 r. oraz 10 listopada 2020 r.).
Alert dostępny także do pobrania w wersji PDF
Kontakt z naszymi ekspertami
W przypadku zainteresowania powyższymi programami zapraszamy do kontaktu z ekspertami TPA Poland oraz kancelarii Baker Tilly Woroszylska Legal, którzy udzielą profesjonalnego wsparcia w każdym z wymienionych powyżej obszarów. Zespół doradców TPA Poland i prawników kancelarii Baker Tilly Woroszylska Legal łączy wszystkie wymagane kompetencje przy tego typu doradztwie.
TPA Poland |
|||
Łukasz Korbas Partner Accounting & Payroll Outsourcing |
Beata Ćwiklińska Manager Accounting & Payroll Outsourcing |
||
Wojciech Sztuba Partner zarządzający Tax Advisory |
Damian Kubiś Partner Tax Advisory |
||
Kancelaria Baker Tilly Woroszylska Legal |
|||
Katarzyna Woroszylska Partner zarządzająca Biuro w Warszawie |
Katarzyna Koszel Counsel Radca prawny |
||
Jakub Pietrusiak Associate Adwokat |
Czytaj więcej o „Tarczy antykryzysowej”:
- objaśnienia MF do rozwiązań COVID-owych,
- księgowe i podatkowe ujęcie wybranych instrumentów wsparcia tarczy antykryzysowej,
- przegląd założeń „tarczy antykryzysowej 4.0”,
- „tarcza antykryzysowa 4.0” – zmiany w rozliczeniach podatkowych,
- dopłaty z budżetu do odsetek dla firm – „tarcza antykryzysowa 4.0”.